Uitstapje naar Zernez

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

---

16 juni 2017

Natuurbescherming en wielrennen

Het weer leek wat onbestendig, dus besloot ik om mij wat meer te verdiepen in het Zwitserse Nationale Park (SNP), waarvan het Bezoekerscentrum in Zernez is gevestigd. Ik stapte toch wat later dan ik wilde op de smalspoortrein van de Rhätische Bahn die hier liefdevol “die kleine Rote” wordt genoemd, naar Zernez. Een van de voordelen van het verblijf in Hotel Altana en nog 11 andere hotels in de omgeving van Scuol – en niet alleen uit financieel oogpunt, maar zeker ook vanuit milieuoverwegingen – is dat de gasten een kaart krijgen om gratis te reizen met het regionale openbaar vervoer: Engadin Mobil. Dit betekent vrij reizen in het gehele Unterengadin, Samnaun en het Val Müstair. Daarvan maak ik altijd dankbaar gebruik.

Om 11.15 uur kwam ik aan op het station van Zernez en ging ik op weg naar het SNP Informatiecentrum. Tot mijn verbazing zag ik hordes volgwagens, oversized teambussen en langs de straten veel dranghekken. Zernez bleek vandaag de startplaats te zijn van de 7de etappe van de Tour de Suisse! Om 12.00 uur zou het peloton zich melden vlak bij het Informatiecentrum voordat het daarna verderop in het dorp zou oplijnen voor de start. Ik verschanste mij voor het Bezoekerscentrum. Daar ontstond een echt circus van spanning met fans in alle soorten, entertainment, maar ook gemoedelijkheid, terwijl de renners zich in kleine groepjes kwamen melden. En wie stond er met een groen petje op van een van de hoofdsponsors langs de kant de Nederlandse renners van Lotto-Jumbo luid toe te roepen: “Zet ‘m op! Veel succes!“, juist ja: ik… Voor mijn enthousiasme kreeg ik wel een vriendelijke glimlach van Steven Kruiswijk.

Toen dat feestje voorbij was, heb ik volgens mijn oorspronkelijke plan het Bezoekerscentrum van het Zwitserse Nationale Park bezocht. Het Nationale Park, dat in 1914 is gesticht, beslaat een gebied van 170.3 km2 (17.030 hectares) tussen het Unterengadin (Scuol – Zernez – S-chanf) en het Val Müstair. Met mijn twee vorige etappes van de Via Alpina heb ik steeds langs de oostgrens van het Nationale Park gelopen. Hoewel er ongeveer 20 wandelroutes door het Nationale Park lopen, is de rest van het gebied verboden terrein voor mensen. In 2008 heeft men het Bezoekerscentrum ondergebracht in een modern gebouw met vele multimediale mogelijkheden. Op drie enorme schermen worden prachtige natuurbeelden uit het Nationale Park, in alle jaargetijden opgenomen, vertoond. Het was genieten! Ook de informatie in de andere ruimten, o.a. over de prehistorische bewoners van deze streek voegde, mede door de audiogids, veel toe.

Wel redelijk op tijd weer op weg naar Scuol gegaan, want om half vijf had ik afgesproken met Monika D. uit Zürich. Ik heb haar in juli 2015 in Scuol leren kennen toen we allebei een cursus Rhätoromaans hier in Scuol volgden. Inmiddels zijn we goed bevriend geraakt. Deze “cuors intensif de Vallader” is een vijfdaagse cursus die door de Lia  Rumantscha wordt georganiseerd en die jaarlijks aan het eind van juli wordt gehouden in het schoolgebouw van Scuol. Ook a.s. maand is er weer een vervolgcursus: dan gaan Monika en ik (en hopelijk nog meer klasgenoten van vorig jaar) al naar de derde klas! Zij en haar man Olivier hebben een appartementje in Scuol, zodat zij regelmatig een paar dagen hierheen kunnen komen. We zien elkaar in Hotel Belvédère om daar een glaasje wijn te drinken. De lounge is ook toegankelijk voor niet-hotelgasten; van daaruit is het uitzicht over het dal fantastisch.

We dronken een heerlijke RieslingxSylvaner, een witte wijn uit Malans in het Zwitserse Rijndal bij Landquart, een streek met een voor wijnbouw heel gunstig klimaat. We hebben gezellig bijgepraat en plannen gemaakt om morgen te gaan wandelen in de buurt van Scuol.