De Via Alpina als leidraad

Tag: natuur (Pagina 1 van 4)

Tarasp en Vulpera: herfstwandelingen in het Engadin

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

>


10 oktober 2023

Een weekend wandelen in de zon!

Het afgelopen lange weekend was ik weer even in het Engadin. Ik had afgesproken om daar mijn vrienden Monika en Olivier uit Zürich te ontmoeten: zij hadden herfstvakantie, dus dan zouden zij daar zijn. Helaas hoorde ik op vrijdag dat er aan hun kant iets tussen was gekomen, waardoor zij niet naar Tarasp konden reizen. Dat vond ik erg jammer, maar ik heb natuurlijk in de daaropvolgende dagen wel veel kunnen wandelen – en Monika op de terugreis in Zürich nog kunnen spreken bij de lunch. Dat was goed, dierbaar en gezellig.

Lees verder

Mannheim: bloemenweelde tijdens de Bundesgartenschau 2023

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


4 juli 2023

Tweemaal “groen” in het Luisenpark en in het Spinellipark

Zoals ik eerder al aangaf, had ik op de terugweg van mijn reis in maart-april jl., na een nachtje in Feldkirch, Vorarlberg in Oostenrijk, een tussenstop gemaakt in Mannheim, op weg naar Arnhem, en toen gezien dat dit jaar in Mannheim de tweejaarlijkse Bundesgartenschau, de grootste tuinshow van Duitsland, zou worden gehouden: van 14 april tot en met 8 oktober! Daar wilde ik zeker heen… Zo gezegd, zo gedaan: voor de Bundesgartenschau had ik online een entreebewijs gekocht dat twee dagen geldig was, dus voor het weekend van zaterdag 1 juli en zondag 2 juli. Het bezoek aan de stad Mannheim zelf vond ik erg de moeite waard, zoals wel bleek uit mijn blog daarover.

Lees verder

Bozen: wandelen in een exotische tuin en naar de aardpiramides

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


30 maart 2023

Stekelige cactussen en steenconstructies met een hoed

Gisteren had ik het plan opgevat om te gaan wandelen buiten de stad zelf: ik wilde graag naar de Exotische Tuin in een westelijke buitenwijk van Bozen, Gries (uit te spreken als Gri-ès), die tot 1925 nog een zelfstandige gemeente was geweest. Om daar gemakkelijk te komen met het openbaar vervoer had ik een 5-daagse OV-kaart aangeschaft, die mij de mogelijkheid bood om door heel Südtirol te reizen, en dat voor slechts € 9,00 per dag! Daarmee bereikte ik gemakkelijk Gries, vanwaar mijn wandeling naar de Tuin tegen de steile berghelling begon, als onderdeel van een rondwandeling met steeds weer een mooi uitzicht op Bozen en de bergwereld in het oosten.

Lees verder

Sulden am Ortler: een steile wandeling naar de Düsseldorferhütte

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


10 augustus 2022

Zicht op de Ortler maar nu vanuit de verte

Afgelopen maandag, 8 augustus, had mijn tocht mij naar de Hintergrathütte hut geleid, op 2.661 meter aan de voet van de Orlter. Vandaag ben ik naar een andere berghut gelopen, naar de Düsseldorferhütte hut die hoog op de berghellingen van de rechterzijde van het Suldenbach beekdal ligt – op 2.721 meter. Hierbij is de wandeling sportief gezien niet zozeer spectaculair geweest (nou ja: het laatste stuk was erg steil!), maar zij was dat zeker wel wat het uitzicht en de ruimte betreft: ook van verderaf is de energie van deze bergwereld, het “triumviraat” van Königspitze, Monte Zebrù en König Ortler, sterk voelbaar. Deze energie was misschien zelfs nog wel krachtiger, omdat het gehele panorama zich voor mij uitstrekte! Er zullen dus veel plaatjes volgen…

Lees verder

Sent (GR): het Val Sinestra dal en het Giacometti-Museum

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


3 augustus 2022

In het zonovergoten dorp en door de ruige natuur in het Val Sinestra dal

Gisteren ben ik bijtijds vertrokken uit Küblis en nam de trein van 10.14 uur die mij door de Vereinatunnel om 11.15 uur in Scuol bracht. Daar nam ik de Postauto naar Sent. Ik had voor twee nachten een interessant hotel geboekt, het Pensiun Aldier. Vanaf het dorpsplein, Plaz, waar de feesttent voor de viering van de Nationale Feestdag van 1 augustus nog stond, was het maar een paar stappen naar het hotel dat in een oud, sierlijk gebouw was gevestigd. Ik was véél te vroeg voor het inchecken, dus ging ik lekker zitten op het terras met zicht op een mooie tuin waar net het gras was gemaaid en de stokrozen uitbundig bloeiden. Het glas Holunderlimonade, vlierbloesemlimonade, smaakte me met het warme weer goed!

Lees verder

Sulden am Ortler: een blij weerzien in de sneeuw

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


18 maart 2022

Zon en sneeuw, maar ook Saharastof

Na mijn verblijf in het Engadin, in Scuol, ben ik afgelopen dinsdag, 15 maart, afgereisd naar Südtirol, naar Sulden am Ortler. Daar was ik al eerder geweest: van 11 tot en met 15 augustus 2019 en ik vond het er geweldig! Ik was dan ook erg benieuwd hoe ik die imposante bergwereld zou beleven in de sneeuw. Ik heb in de afgelopen dagen mijn avonturen van de vorige keren nog eens overgedaan – althans voor zover dat in het sneeuwlandschap mogelijk was… Toch beleefde ik meer dan genoeg plezierige en interessante momenten, om te beginnen met de reis van Scuol naar Sulden. Ik reisde met de Postauto via Martina aan de Zwitsers-Oostenrijkse grens, en vervolgens met een andere bus over de Reschenpas langs het Reschenmeer naar Mals. Bij het dorp Graun im Vinschgau passeerde ik de “verdronken kerk”, waarvan de toren nog boven het water van het in 1950 aangelegde stuwmeer, het Reschenmeer, uitsteekt. Tot nu toe had ik de toren steeds in het water zien staan, maar nu was het meer bevroren en liepen er mensen over het ijs om de toren heen!

Lees verder

Tarasp: wandeling naar het Lai Nair, het Zwarte Meer

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


14 maart 2022

Met positieve energie van het Schloss naar het meertje en terug

Gisterochtend was het opnieuw stralend weer, zonder een wolkje aan de lucht. Ik besloot om ditmaal naar het nabijgelegen dorp Tarasp te lopen dat aan de overkant van de Inn, meer stroomopwaarts, ligt. Daar staat één van de oudste en belangrijkste kastelen van het Kanton Graubünden op een rotsformatie – een strategisch punt van waaruit het grootste gedeelte van het Unterengadin goed te overzien is. Ik zou mijn tocht vervolgen naar een moerassig bergmeertje, dat nu natuurlijk nog dichtgevroren is en onder een dik pak sneeuw ligt: het Lai Nair, het Zwarte Meer. Dit meertje dat zo heet vanwege het door het hoogveen zwart gekleurde water, ligt op een kleine hoogvlakte aan de voet van de indrukwekkende bergen van de Sesvenna-groep, die het Engadin scheidt van het Val Müstair in het westen. Door zijn verstilde ligging wordt de plek ook wel als “Kraftort” beschouwd: een plek waar men een verhoogde positieve energie kan waarnemen. Ik ken het gebied van wandelingen in de zomer, maar nu was ik wel benieuwd hoe het er in de winter uitziet.

Lees verder

Scuol – Sur En: winters wandelen, maar in de voorjaarszon

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


12 maart 2022

Langs de Inn en door het bos met de Skulpturen

Gisterochtend ben ik vanuit mijn Hotel Bären in Suhr bij Aarau verder gereisd naar mijn volgende bestemming: Scuol in het Unterengadin. Een stoptreintje bracht mij door een vriendelijk glooiend landschap opnieuw naar Zürich Hauptbahnhof; vandaar reed ik de mij zo bekende route langs het altijd weer boeiende Walensee meer, met aan de noordkant de steil oprijzende bergketen van de Churfirsten, waarvan de toppen bedekt waren met sneeuw. Na het overstappen in Landquart op “die kleine Rote“, de rode trein van de smalspoorlijn van de Rhätische Bahn voor mijn tocht naar het Engadin werd het uitzicht echt winters: in Prättigau, de regio waardoor de rivier de Lanquart stroomt, lag veel sneeuw; de bergen glansden wit in de zon. Vanuit de trein kon ik de zo karakteristieke en elegante Sunniberg brug tussen Küblis en Klosters zien liggen – het blijft een prachtig gezicht! Ook het uitzicht op het gebied rond het dorp Klosters was onverminderd mooi: dat had ik in de afgelopen tweeënhalf jaar niet meer gezien! Ik genoot er opnieuw van – nu zag ik het weer eens in de winter! Deze treinreis is altijd een feestje…

Lees verder

Binn, Heiligkreuz: Etappe 4 van de Blauwe Route van de Via Alpina – deel 1

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


29 september 2019

Mooie herfsttocht langs groene berghellingen en door een indrukwekkend beekdal

Vanochtend was het stralend weer, maar wel wat kouder dan gisteren en met veel meer wind! Mijn plan voor de komende dagen was om weer eens de Via Alpina te gaan opzoeken. Vorig jaar was ik op 16 september met de tweede helft van Etappe 96 van de Rode Route begonnen in Belalp boven Blatten en was toen naar Mund gelopen. Dit jaar wil ik proberen om Etappe 95 (Fieschertal naar Riederalp) en het eerste deel van Etappe 96 (Riederalp naar Belalp) af te leggen: dan zou ik vier grote aaneengesloten etappes hebben gewandeld. Etappes 95 tot en met 98 van Fiesch naar Leukerbad vormen eigenlijk een samenhangend gebied binnen het Rhônedal en het Kanton Wallis. Na een lekker ontbijt met vele soorten Müesli en huisgemaakte confituren vertrok ik in alle rust naar het station om de trein van 9.48 uur te nemen naar Fiesch. Het was druk in de trein, vast en zeker door de combinatie van zondag en mooi weer. Om 10.22 uur kwam de trein in Fiesch aan: daar dromden grote groepen mensen op het perron om daarna in de richting van de kabelbaan naar Fiescheralp te gaan, en waarschijnlijk vandaar ook nog naar de Eggishorn vanwege het ongetwijfeld schitterende uitzicht over de grote Aletschgletsjer. Dat was ook mijn aanvankelijke plan geweest, maar opeens stonden die mensenmassa’s mij tegen… Daarom maakte ik een ander plan: ik kon vanuit Fiesch ook met de Postauto naar Binn, een plaatsje in een ruig en niet zo bekend zijdal van het Rhônedal. Dat was eveneens een etappeplaats voor de Via Alpina, maar dan van de Blauwe Route! Die Postauto zou pas veel later komen, dus maakte ik vanaf het perron even wat foto’s van de kabelbaan die juist naar boven ging en liep naar het oude gedeelte van Fiesch, via de brug over de Wyswasser beek die vanuit het Fieschertal naar de Rhône stroomt, naar de Gnadenberg, met de grote St. Johannes de Doper kerk en het kloosterkapelletje. Op deze natuurlijke verhoging heeft in de 13e eeuw een burcht gestaan, maar ook altijd al een kapel. Later is er een kerk gebouwd in barokke stijl – deze kerk is in 1883 vervangen door een kerk in neoromaanse stijl. Het verhaal gaat dat de werktuigen voor de bouw van de oorspronkelijke kerk in de 14e eeuw als door een onzichtbare hand naar de top van de heuvel waren gedragen om daar naar de wil van God daar een kerk te bouwen. Van 1343 tot 1489 heeft aan de westhelling een Augustinessenklooster gestaan. Het klooster heette Mons gratiae, de Genadeberg. De bijbehorende kapel (“Klösterli“) bestaat nu nog, maar is nu in gebruik als ontvangstzaal. Het geloof heeft hier altijd een grote rol gespeeld, vroeger zeker: in de 17e eeuw leefden de bewoners van Fiesch en het naburige Fieschertal in angst voor de Aletschgletsjer, want als er een stuk van de gletsjer afbrak en in een van de bergmeren stortte, veroorzaakte dit overstromingen in de dorpen. Daarom hebben zij de gelofte afgelegd dat zij deugdzaam zouden leven en dat zij zouden bidden dat de groei van de gletsjer zou stoppen. De Paus was daarvan op de hoogte gesteld. Inmiddels is de gletsjer 3,5 km korter dan toen… Sinds 2010 mogen de bewoners de opwarming van de aarde, de klimaatsverandering en het gletsjersmelten in hun processiegebeden opnemen – met toestemming van de Paus!

Lees verder

Andermatt: door de Schöllenen-Kloof naar Göschenen

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


26 september 2019

Kraftorte” en een herdenking van een veldslag van Generaal Suworow in 1799

Vanochtend regende het weer eens stevig. Ik heb dus nu tijd om te vertellen over de afgelopen dagen in Andermatt die ik bijzonder heb gevonden. Ik belandde eigenlijk bij toeval in de herdenkingsplechtigheden rondom de Russische “Generalissimus Suworow” en zijn heldhaftig optreden in de Schöllenen-Kloof in zijn strijd met de troepen van Napoleon op 24 en 25 september 1799, nu dus 220 jaar geleden.

Lees verder
« Oudere berichten

© 2024 Wandelen in de bergen

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑