De Via Alpina als leidraad

Tag: kastelen en burchten (Pagina 1 van 2)

Tarasp en Vulpera: herfstwandelingen in het Engadin

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

>


10 oktober 2023

Een weekend wandelen in de zon!

Het afgelopen lange weekend was ik weer even in het Engadin. Ik had afgesproken om daar mijn vrienden Monika en Olivier uit Zürich te ontmoeten: zij hadden herfstvakantie, dus dan zouden zij daar zijn. Helaas hoorde ik op vrijdag dat er aan hun kant iets tussen was gekomen, waardoor zij niet naar Tarasp konden reizen. Dat vond ik erg jammer, maar ik heb natuurlijk in de daaropvolgende dagen wel veel kunnen wandelen – en Monika op de terugreis in Zürich nog kunnen spreken bij de lunch. Dat was goed, dierbaar en gezellig.

Lees verder

Naar Sarnthein in het Sarntal ten noorden van Bozen (I)

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


6 juli 2023

Door een diepe, groene kloof naar het lieflijke plaatsje Sarnthein

Na mijn overweldigende bezoek aan de fraaie stad Mannheim en de geweldige Bundesgartenschau 2023 met al haar kleurrijke aspecten moest ik op 3 juli echt vroeg opstaan. Ik had de trein van 06.29 uur naar München geboekt – dus had ik ook ruim de tijd genomen om na een frisse ochtendwandeling van zo’n 20 minuten naar het station een paar lekkere “belegte Brötchen” in te slaan (en een beker eveneens lekkere Duitse koffie – die smaakt echt anders!). In München moest ik overstappen op de Eurocity trein naar Bologna, die, op tijd, tegen half 2 in de middag het station van Bozen binnenreed. Het mij bekende Hotel Laurin was snel gevonden en mijn kamer was – net als de vorige keer – plezierig luxueus. Nadat ik even kort door de stad was gelopen, kwam er tegen de avond een geweldige onweersbui opzetten, die mij weer naar mijn prettige kamer terugdreef… Tijd om een idee voor de volgende dag te bedenken!

Lees verder

Kasteelruïnes in het Vinschgau bij Matsch en Lichtenberg

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


5 april 2023

Van de kasteelruïnes bij Matsch via de Churburg Schluderns naar de kasteelruïne Lichtenberg!

Na mijn bijzonder geslaagde bezoek aan de Botanische Tuinen van het Schloss Trauffmansdorff bij Meran op 2 april ben ik op 3 en 4 april vanuit Mals im Vinschgau lange wandelingen gaan maken naar andere kastelen – en dan vooral ruïnes ervan – in het Ober-Vinschgau. Mijn keuze was gevallen op de twee ruïnes van het Schloss Matsch op de berghellingen aan de linkeroever van de rivier de Etsch en op de ruïne van Schloss Lichtenberg op de rechteroever van die rivier. Tussen beide ruïnes ligt de indrukwekkende Churburg Schluderns die nog helemaal intact is en voor publiek geopend. Ook deze dagen heb ik genoten van het mooie lenteweer, maar het was beduidend minder warm dan rond Bozen en Meran! Dit komt vooral door het hoogteverschil: Mals ligt op 1.051 meter hoogte – een verschil van meer dan 700 hoogtemeters met Meran… De zon scheen er niet minder fel om!

Lees verder

Neurenberg: een middeleeuwse stad – liefdevol herbouwd

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


27 maart 2023

Deel 1 van het bezoek: rondgang door de historische binnenstad

Op doorreis naar Bozen, de hoofdstad van de gelijknamige Autonome Provincie in Noord-Italië, ben ik afgelopen zaterdag, 25 maart, in de stad Neurenberg aangekomen en ben ik vandaag weer verder gereisd. De vorige keer dat ik een tussenstop maakte in Zuid-Duitsland was begin augustus 2019: toen was ik in München. Ik meldde daarover dat ik op de een of andere manier niet mijn draai had kunnen vinden in die stad vanwege de soms wat gloomy sfeer rond de Tweede Wereldoorlog en vooral de tijd die daaraan voorafging… Daarom koos ik deze keer voor een andere stad in Beieren: Neurenberg, gelegen ten noordoosten van München.

Lees verder

Tarasp: wandeling naar het Lai Nair, het Zwarte Meer

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


14 maart 2022

Met positieve energie van het Schloss naar het meertje en terug

Gisterochtend was het opnieuw stralend weer, zonder een wolkje aan de lucht. Ik besloot om ditmaal naar het nabijgelegen dorp Tarasp te lopen dat aan de overkant van de Inn, meer stroomopwaarts, ligt. Daar staat één van de oudste en belangrijkste kastelen van het Kanton Graubünden op een rotsformatie – een strategisch punt van waaruit het grootste gedeelte van het Unterengadin goed te overzien is. Ik zou mijn tocht vervolgen naar een moerassig bergmeertje, dat nu natuurlijk nog dichtgevroren is en onder een dik pak sneeuw ligt: het Lai Nair, het Zwarte Meer. Dit meertje dat zo heet vanwege het door het hoogveen zwart gekleurde water, ligt op een kleine hoogvlakte aan de voet van de indrukwekkende bergen van de Sesvenna-groep, die het Engadin scheidt van het Val Müstair in het westen. Door zijn verstilde ligging wordt de plek ook wel als “Kraftort” beschouwd: een plek waar men een verhoogde positieve energie kan waarnemen. Ik ken het gebied van wandelingen in de zomer, maar nu was ik wel benieuwd hoe het er in de winter uitziet.

Lees verder

Van Andermatt naar Brig: van de Reuss naar de Rhône

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


28 september 2019

Hospental aan de Reuss en Brig-Naters aan de Rhône

Vanochtend was mijn laatste ontbijt in Hotel Drei Könige&Post in Andermatt. Ik hoefde vanaf daar maar een korte reis te maken om op mijn volgende bestemming aan te komen: in Brig, waar ik het vorig jaar september zo goed naar mijn zin had gehad. Ik nam de trein van 10.38 uur en passeerde ook het plaatsje Hospental, waar de weg over de Gotthardpas naar het zuiden begint. Daar was ik eergisteren, donderdag 26 september, te voet heengegaan – pas in het begin van de middag, toen het weer droog was geworden. Naarmate die middag vorderde werd het weer ook steeds warmer en aangenamer.

Lees verder

München: een toer door de stad in anderhalve dag

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


3 augustus 2019

Een eigen kijk op München

Gisterochtend vroeg begon mijn treinreis naar München. Omdat ik graag ruim de tijd wil hebben voor het overstappen, reisde ik deze keer langs de wat langzamere, maar wel veel mooiere route: vanaf Keulen via Koblenz naar Mannheim en grotendeels langs de Rijn, daar waar de Rijn door een diepe kloof met steile rotswanden stroomt, o.a. langs de Loreley.

Tegen half zes kwam ik in München aan. Mijn hotel, Hotel Bayernland, was snel gevonden en niet lang daarna liep ik de stad in, in de richting van het centrum. Het was op vrijdag in het begin van de avond nogal druk en een beetje rommelig. In de Schützenstrasse zag ik tegenover de Apothek een Vinothek – dat sprak mij meer aan. Deze Vinothek by Geisel is onderdeel van het Excelsior hotel en was erg uitnodigend, dus zat ik al snel aan een tafeltje met lekker brood, een fles mineraalwater en – na een blik op de kaart, die meer wijn dan spijs bevatte – een glas witte wijn, een Duitse “Markelsheimer Riesling 2017“. Deze wijn smaakte ook erg goed bij mijn voorgerecht, crostini met olijvenmoes, die geserveerd werden op een verwarmde leisteen! Vanuit mijn plekje had ik een goed zicht op de wijnkoelkast en de glazenkast. Er hing een sabel aan de wijnkast om champagneflessen te sabreren! Ik had mij laten adviseren over de wijn die ik bij het hoofdgerecht van witte koolvis met bouillabaissesaus, venkel, wilde broccoli en ravioli zou kunnen drinken: het werd een Franse Chardonnay, een “Pouilly-Fuissé Vieilles Vignes La Croix 2014” – erg lekker en een smakelijk begin van mijn bezoek aan München!

Lees verder

Schaffhausen: over de Rijn naar de Waterval

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


7 juni 2019

De rust èn de kracht van water

Vandaag stond een tweede tocht per schip op het programma: vanuit de haven van Konstanz naar Schaffhausen over het westelijke gedeelte van het Bodenmeer, de Untersee, en het begin van de bevaarbare Rijn naar Schaffhausen. Daar wil ik graag de Schaffhauser Rheinfall gaan bekijken, de grootste waterval van Europa. Gisteren had ik al een kaartje gekocht, zodat ik vanochtend na weer een uitgebreid en lekker ontbijt tegen kwart voor negen bij steiger 9 op de boot van de Untersee und Rhein rederij stond te wachten. Om twee over negen voer MS Thurgau de haven binnen en gingen vele passagiers aan boord. De weersvooruitzichten waren goed: zonnig en warm, maar daarvan was in het begin nog niet veel te merken. De zon deed z’n best om door de wolken te breken – dit spel van licht en donker leverde wel mooie sfeerplaatjes op!

Lees verder

Sistiana en Duino: Etappes B3 (slot) en B4 (deel 1) van de Gele Route

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


30 april 2019

Natuur langs de kust en een grot in de bergen

Gisteren, 29 april, ben ik op pad gegaan om nu eindelijk de Etappe B3 van de Gele Route te voltooien: vorig jaar, op 14 mei 2018, ben ik tussen Prosecco en Sistiana ergens verkeerd gelopen en kwam in de regen uit bij het treinstation van Bivio d’Aurisana. Daar begon ik dus moedig aan het voltooien van de etappe. Nu had ik de gelegenheid om door de poort en over het hekwerk van de marmergroeve Cava Romana te kijken…
Over hectaren strekt zich de groeve uit, en ook in de diepte! De grote graafmachine zag er in verhouding maar nietig uit…

Lees verder

Miramare: een romantisch kasteeltje aan zee

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


28 april 2019

Onweer op zee en regen in het park

Vanochtend was de hemel bewolkt en er viel een spatje regen… Ik had daarom het plan opgevat om naar het Castello di Miramare te gaan, op zo’n 10 kilometer ten westen van Triëst. Het is een van de toeristische trekpleisters van de regio, vooral omdat de inrhttps://www.miramare.beniculturali.it/en/ichting en het meubilair nog precies zo zijn als in de tijd dat de aartshertog Ferdinand Maximiliaan van Habsburg (1832–1867), de jongere broer van Keizer Frans Josef I., en zijn vrouw Charlotte van België (1840–1927) het hebben bewoond (van 1860 tot 1864). Na het overlijden van Maximiliaan in 1867 en het vertrek van Charlotte naar België enige jaren later, kende het kasteel nog een aantal andere bewoners, tot het in maart 1955 door de regionale overheid voor het publiek werd opengesteld.

Lees verder
« Oudere berichten

© 2025 Wandelen in de bergen

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑