De Via Alpina als leidraad

Tag: grenzen (Pagina 1 van 2)

Gargellen (A): Etappe 62 van de Rode Weg van de Via Alpina – deel 2

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

Zie voor het eerste gedeelte van deze Etappe van St. Antönien naar Berghaus Edelweiss langs de Gafierbach beek a.u.b. het bericht van 10 juni 2019!


1 augustus 2022

Vanuit het Prättigau via het St. Antönier Joch de grens over naar het Montafon

Vandaag is het 1 augustus, de Zwitserse Nationale Feestdag: Zwitserland wordt vandaag 731 jaar! Het was stralend weer, maar in de vroege ochtend nog niet te warm. Het weer zou goed blijven tot in de avond – daarna werd de kans op onweer groter. Mijn plan was om weer eens een etappe van de Via Alpina af te leggen: Etappe 62 van de Rode Route: van St. Antönien op 1.409 meter over het St. Antönier Joch (die pasovergang ligt op 2.379 meter) naar Gargellen, in het Oostenrijkse bondsland Vorarlberg, op 1.433 meter. Gargellen ligt hemelsbreed ten oosten van St. Antönien. De loopafstand is iets meer dan 10 kilometer; het is 938 meter stijgen en 940 meter dalen… De tocht zou 5 uur duren.

Ik stapte om 08.17 uur bij het station Küblis in de bus naar St. Antönien. We passeerden enkele buurtschappen, o.a. Pany: daar had iemand aan het gemeentehuis, het Gemeindehaus, dat vandaag weliswaar gesloten bleef, toch de nationale, Zwitserse, vlag en de vlag van Kanton Graubünden buiten gehangen! Ook hier heeft het grote gebouw weer de uitstraling van een Walserhuis – in larikshout uitgevoerd en met “Schindel” aan de gevel: het zal in de loop van de jaren mooi donker verkleuren. In ieder geval staan de rode geraniums in de bloembakken er fleurig bij!

Lees verder

Simplonpas: Etappe 6 van de Blauwe Route van de Via Alpina (terug) – deel 1

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


3 oktober 2019

Over de weg van Stockalper en van Napoleon

Vandaag ben ik met de Postauto van 10.18 uur op weg gegaan in de richting van Simplon-Dorf over de Simplonpas. Mijn plan was om met dit mooie weer een gedeelte van een etappe van de Via Alpina te lopen: Etappe 6 van de Blauwe Route gaat officieel van de Simplonpas naar het dorpje Zwischbergen, op de grens met Italië. Ik liep vandaag van Simplon-Dorf naar de Simplon Pas, een gedeelte van de etappe en nog in de tegengestelde richting ook! En opnieuw in een gebied dat ik niet kende.

Lees verder

Stilfs: Etappe 69 van de Rode Route van de Via Alpina – deel 1

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


9 augustus 2019

Verzichten vanaf de Rivair Scharte en de Glurnser Köpfl

Gisterochtend ben ik begonnen aan Etappe 69 van de Rode Route van de Via Alpina: van Taufers im Münstertal, net op de grens van Italië en Zwitserland, via de Rifaier Alm over de Rifair Scharte naar Stilfs in het dal van de Suldenbach beek en het Stilfserjoch. Deze etappe is het vervolg op Etappe 68 van de Rode Route: van S-charl naar Taufers over het S-charljöchl en door het prachtige Val Avigna, die ik iets meer dan twee jaren geleden, op 13 juni 2017, heb gelopen en waarvan ik toen erg genoten heb!

Lees verder

Schaffhausen: over de Rijn naar de Waterval

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


7 juni 2019

De rust èn de kracht van water

Vandaag stond een tweede tocht per schip op het programma: vanuit de haven van Konstanz naar Schaffhausen over het westelijke gedeelte van het Bodenmeer, de Untersee, en het begin van de bevaarbare Rijn naar Schaffhausen. Daar wil ik graag de Schaffhauser Rheinfall gaan bekijken, de grootste waterval van Europa. Gisteren had ik al een kaartje gekocht, zodat ik vanochtend na weer een uitgebreid en lekker ontbijt tegen kwart voor negen bij steiger 9 op de boot van de Untersee und Rhein rederij stond te wachten. Om twee over negen voer MS Thurgau de haven binnen en gingen vele passagiers aan boord. De weersvooruitzichten waren goed: zonnig en warm, maar daarvan was in het begin nog niet veel te merken. De zon deed z’n best om door de wolken te breken – dit spel van licht en donker leverde wel mooie sfeerplaatjes op!

Lees verder

Basovizza: een herinnering aan de Tweede Wereldoorlog

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


1 mei  2019

1 mei: van feestdag naar gedenken van een bloedbad…

Vanochtend scheen de zon uitbundig: een mooi vooruitzicht voor het vieren van 1 Mei – de Dag van de Arbeid, in Italië een echte feestdag! Ik had ergens gelezen dat er bij het plaatsje Basovizza, op ongeveer 10 kilometer ten noordoosten van Triëst, niet alleen nog een authentieke grenspost met het vroegere Joegoslavië uit de Koude Oorlog is, maar ook een nationale gedenkplaats voor de slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog, die in zogenaamde “Foibe“, de diepe zinkgaten in de Karst van deze regio, zijn gegooid. Ondanks deze gruwelijke achtergrond leek het mij toch interessant om daaraan een bezoek te brengen, vooral ook omdat de datum van 1 mei, maar dan in 1945, een belangrijke rol gespeeld heeft. Dus nam ik de bus, Lijn 39, naar Basovizza. De tocht van zo’n 20 minuten ging langs de Universiteit en verder het groene achterland in, over een steile weg omhoog. Ik zag een waarschuwingsbord dat je er tussen half november en half april alleen maar mag rijden met winterbanden onder of sneeuwkettingen in de auto… In het dorpje Basovizza aangekomen zag ik mensen op terrasjes zitten, aan de koffie of soms al aan een glaasje witte wijn. Ik liep de dorpsstraat uit in de richting van de “Foiba di Basovizza” over een landelijke weg langs groene tuinen en een sportveld, waar net een doelpunt was gemaakt, aan het gejuich te horen. Verderop hoorde ik mijn eerste koekoek van dit jaar.

Lees verder

In de buurt van Brig: wellness en een oude verdedigingsmuur

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


18 september 2018

Een rustdag, maar niet stil gezeten…

Vandaag heb ik gekozen voor een rustdag met een ochtendje naar het Thermaalbad in Brigerbad. Mijn Hotel Europe had een aantrekkelijk aanbod voor een “Badecombi“: met de bus heen en terug en entree in het thermaalbad gedurende drie uur. Dus stapte ik in de Postauto richting Saas-Fee. Ik passeerde het stadsdeel Glis en het dorp Gamsen, waar ik een verwijzingsbord naar de “Gamser Landmauer” zag. Over deze verdedigingsmuur uit de 14e eeuw had ik al iets gelezen op een infopaneel tijdens mijn afdaling van Mund naar Naters afgelopen zondag. Die wilde ik op de terugweg gaan bekijken, want deze Landmauer is nu een “Kulturdenkmal von nationaler Bedeutung“, een monument van nationaal belang. Na enige tijd bereikte de Postauto tegen 10 uur het noordelijk gedeelte van het dorp Brigerbad, waar ik het Thermalbad Brigerbad binnenstapte. Het is een groots opgezet wellness-centrum met vele buitenbaden met verschillende temperaturen. Het is niet alleen mineraal water (o.a. lithium), maar ook thermaal water: het water heeft van nature een temperatuur tussen de 21° en 50° C. Het was heerlijk om in het warme water te liggen. Je kunt er ook gewoon zwemmen: er was ook een bad van 3 meter diep, waar ik onverwacht kopje-onder ging – een vreemde gewaarwording, waardoor ik weer eens merkte dat ik meer van badderen dan van zwemmen hou… Er was ook een soort slakkenhuis met stromingen, waar ik ook enthousiast van werd. De luchttemperatuur was al aangenaam hoog en de zon scheen op de noordelijke berghelling met het spoortracé van de BLS. Op verschillende plaatsen waren prachtige rozenperken aangelegd en alles was brandschoon.

Lees verder

Brig, een Alpenstad van 800 jaar

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


14 september 2018

Een  korte wandeling door deze historische stad

Vandaag ben ik vroeg uit Arnhem vertrokken en na een ietwat vermoeiende reis tegen vijven in Brig aangekomen. Ik kende in ieder geval het station van de keren dat ik in het verleden hier ben overgestapt op treinen die mij verder weg zouden brengen. Maar ik heb ook een keer, meer dan tien jaar geleden, een nachtje hier gelogeerd voordat ik met de Glacier Express (“de langzaamste sneltrein van de wereld“…) naar Graubünden ben gereisd. Toen logeerde ik in Hotel Europe, dat dicht bij het station ligt – en daar checkte ik nu ook weer in. Toen beviel het mij goed en daarom had ik er nu ook weer voor gekozen.

Lees verder

Een reisje over de pasweg naar Stilfserjoch

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


31 juli 2018

Een Etappe van de Via Alpina, … met de bus!

Op deze laatste dag in het Vinschgau was ik vroeg wakker. Ook deze dag zou in het dal erg warm worden, dus maakte ik het plan om met de bus naar het Stilfserjoch te gaan: op 2.700 meter moest het wel koeler zijn!

Lees verder

Gorizia: een wandeling door de stad

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


16 mei 2018

Gorizia: een rondje door de stad en over de grens

Vanochtend was het ontbijt weer even uitgebreid als in Triëst, maar toch weer anders: niet meer de gegrilde aubergines en courgettes of de geschaafde venkel van Signore Stefano, maar ingelegde groenten, zoals zoetzuur van paprika (agrodolce di peperoni) of paddenstoelen in olie (funghi sott’olio), die hier lekkerder zijn dan dat ik ze kan maken, grote niet zure groene olijven en wel zure augurkjes. Natuurlijk ook de nodige zoetigheden, maar waar is de citroentaart…?! Nu kan ik nog even mijn eisen stellen, straks is het weer gewoon één dubbele bruine boterham met kaas met twee kopjes Lungo koffie – of ga ik door met die sterke espresso…?

Lees verder

Prosecco: Etappe B3 van de Gele Route – deel 2 – en de Grotta Gigante

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


15 mei 2018

Hoog over de kustweg en diep in de grot

Gisteren heb ik weer een poging ondernomen om de overige 17½ kilometer van Etappe B3 af te leggen, van Prosecco naar Sistiana. Daartoe startte ik in Prosecco. Het weer was bewolkt en niet meer zo mooi als de afgelopen dagen. Er was ook regen voorspeld – maar voorlopig kon ik nog in mijn wandelbloesje lopen. Ook in Prosecco stond weer een symbool van de Alpe Adria Trail – ditmaal een echte “wegwijzer”.

Lees verder
« Oudere berichten

© 2024 Wandelen in de bergen

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑