De Via Alpina als leidraad

Tag: flora (Pagina 1 van 6)

Tarasp en Vulpera: herfstwandelingen in het Engadin

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

>


10 oktober 2023

Een weekend wandelen in de zon!

Het afgelopen lange weekend was ik weer even in het Engadin. Ik had afgesproken om daar mijn vrienden Monika en Olivier uit Zürich te ontmoeten: zij hadden herfstvakantie, dus dan zouden zij daar zijn. Helaas hoorde ik op vrijdag dat er aan hun kant iets tussen was gekomen, waardoor zij niet naar Tarasp konden reizen. Dat vond ik erg jammer, maar ik heb natuurlijk in de daaropvolgende dagen wel veel kunnen wandelen – en Monika op de terugreis in Zürich nog kunnen spreken bij de lunch. Dat was goed, dierbaar en gezellig.

Lees verder

Mannheim: bloemenweelde tijdens de Bundesgartenschau 2023

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


4 juli 2023

Tweemaal “groen” in het Luisenpark en in het Spinellipark

Zoals ik eerder al aangaf, had ik op de terugweg van mijn reis in maart-april jl. een tussenstop gemaakt in Mannheim, op weg naar Arnhem, en toen gezien dat dit jaar in Mannheim de tweejaarlijkse Bundesgartenschau, de grootste tuinshow van Duitsland, zou worden gehouden: van 14 april tot en met 8 oktober! Daar wilde ik zeker heen… Zo gezegd, zo gedaan: voor de Bundesgartenschau had ik online een entreebewijs gekocht dat twee dagen geldig was, dus voor het weekend van zaterdag 1 juli en zondag 2 juli. Het bezoek aan de stad Mannheim zelf vond ik erg de moeite waard, zoals wel bleek uit mijn blog daarover.

Lees verder

Bozen (Bolzano) in Südtirol: Alpenstad met mediterrane flair

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


29 maart 2023

Voorjaarsbloemen, kerken en strijdbare zelfbeschikking van dit gebied

Gisterochtend ben ik vroeg vertrokken uit Neurenberg om, zoals aangegeven, naar Noord-Italië af te reizen. Het was duidelijk dat ik even moest bijkomen van het bezoek aan deze stad, vooral wat het gedeelte van het naziverleden betrof: dat bleek toch wel een emotionele achtbaan te zijn geweest… Het was daarom een verademing om vanuit Neurenberg aan te komen in het zonnige, warme Bozen en daar tussen de prachtige voorjaarsbloemen rond te wandelen!

Lees verder

Sent (GR): het Val Sinestra dal en het Giacometti-Museum

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


3 augustus 2022

In het zonovergoten dorp en door de ruige natuur in het Val Sinestra dal

Gisteren ben ik bijtijds vertrokken uit Küblis en nam de trein van 10.14 uur die mij door de Vereinatunnel om 11.15 uur in Scuol bracht. Daar nam ik de Postauto naar Sent. Ik had voor twee nachten een interessant hotel geboekt, het Pensiun Aldier. Vanaf het dorpsplein, Plaz, waar de feesttent voor de viering van de Nationale Feestdag van 1 augustus nog stond, was het maar een paar stappen naar het hotel dat in een oud, sierlijk gebouw was gevestigd. Ik was véél te vroeg voor het inchecken, dus ging ik lekker zitten op het terras met zicht op een mooie tuin waar net het gras was gemaaid en de stokrozen uitbundig bloeiden. Het glas Holunderlimonade, vlierbloesemlimonade, smaakte me met het warme weer goed!

Lees verder

Gargellen (A): Etappe 62 van de Rode Weg van de Via Alpina – deel 2

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

Zie voor het eerste gedeelte van deze Etappe van St. Antönien naar Berghaus Edelweiss langs de Gafierbach beek a.u.b. het bericht van 10 juni 2019!


1 augustus 2022

Vanuit het Prättigau via het St. Antönier Joch de grens over naar het Montafon

Vandaag is het 1 augustus, de Zwitserse Nationale Feestdag: Zwitserland wordt vandaag 731 jaar! Het was stralend weer, maar in de vroege ochtend nog niet te warm. Het weer zou goed blijven tot in de avond – daarna werd de kans op onweer groter. Mijn plan was om weer eens een etappe van de Via Alpina af te leggen: Etappe 62 van de Rode Route: van St. Antönien op 1.409 meter over het St. Antönier Joch (die pasovergang ligt op 2.379 meter) naar Gargellen, in het Oostenrijkse bondsland Vorarlberg, op 1.433 meter. Gargellen ligt hemelsbreed ten oosten van St. Antönien. De loopafstand is iets meer dan 10 kilometer; het is 938 meter stijgen en 940 meter dalen… De tocht zou 5 uur duren.

Ik stapte om 08.17 uur bij het station Küblis in de bus naar St. Antönien. We passeerden enkele buurtschappen, o.a. Pany: daar had iemand aan het gemeentehuis, het Gemeindehaus, dat vandaag weliswaar gesloten bleef, toch de nationale, Zwitserse, vlag en de vlag van Kanton Graubünden buiten gehangen! Ook hier heeft het grote gebouw weer de uitstraling van een Walserhuis – in larikshout uitgevoerd en met “Schindel” aan de gevel: het zal in de loop van de jaren mooi donker verkleuren. In ieder geval staan de rode geraniums in de bloembakken er fleurig bij!

Lees verder

Zürich: langs het Meer en door de Nieuwe Botanische Tuin

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


11 maart 2022

Flaneren in de voorjaarszon langs beelden en bomen

Voor het eerst in tweeënhalf jaar ben ik weer naar Zwitserland gereisd! Het had misschien wel eerder gekund, maar de Coronapandemie heeft mij daarvan afgehouden… Het voelde fantastisch om weer terug te zijn!

Gisteren, op 10 maart, bracht ik een mooie en interessante dag door in Zürich, de stad waar ik op 22 en 23 september 2019 ook was geweest: toen heb ik door de oude stad gewandeld en o.a. – weliswaar met het treintje – de “huisberg” van Zürich, de Üetliberg, bezocht. Bij mijn bezoek van gisteren had ik vanaf de promenade langs de rechteroever van het Meer van Zürich goed zicht op deze groene berg met zijn uitkijk- en televisietoren!

Lees verder

Simplonpas: Etappe 6 van de Blauwe Route van de Via Alpina (terug) – deel 1

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


3 oktober 2019

Over de weg van Stockalper en van Napoleon

Vandaag ben ik met de Postauto van 10.18 uur op weg gegaan in de richting van Simplon-Dorf over de Simplonpas. Mijn plan was om met dit mooie weer een gedeelte van een etappe van de Via Alpina te lopen: Etappe 6 van de Blauwe Route gaat officieel van de Simplonpas naar het dorpje Zwischbergen, op de grens met Italië. Ik liep vandaag van Simplon-Dorf naar de Simplon Pas, een gedeelte van de etappe en nog in de tegengestelde richting ook! En opnieuw in een gebied dat ik niet kende.

Lees verder

Eischoll: wandelen door het dorp en langs de Suonenweg

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


2 oktober 2019

Van herfstkleuren en regenbogen

De regen die gisteravond inzette was vanochtend weer opgehouden, maar het beeld van de buitenwereld zag er toch wel erg herfstig uit: de top van de Glishorn die boven Brig uittorent was in de wolken verdwenen, en ondanks de kleine stukjes blauw was de lucht verder bedekt… Bij Hotel Europe hadden ze blijkbaar ook gedacht dat de herfst nu echt begonnen was, want in de ontbijtzaal was op een tafel een fraai herfstig tafereel ingericht met vele kleuren oranje. Ik had voor vandaag bedacht dat ik naar Eischoll zou gaan: een plaatsje op een bergschouder boven de linkeroever van de Rhône stroomafwaarts van Brig. Het is zo’n 20 minuten met de trein naar Raron in het Rhônedal – en nog een minuut of tien met de kleine kabelbaan naar Eischoll. Toen ik vorig jaar aan de noordelijke berghelling enkele etappes van de Via Alpina heb gelopen, zag ik steeds het dorp met de kenmerkende witte kerk aan de overkant liggen. Ik ken Eischoll een beetje: ik ben in de winter van 2001 een keertje in dat dorp geweest om te skiën. Het had mij toen al duidelijk moeten worden dat de bergen in de winter mij maar weinig te bieden hebben! Ik herinner mij nog dat ik daar ontzettend bang heb staan wezen, bovenaan de piste: de nevel trok op en ik zag in de stralende zon alleen maar een witte afgrond beneden mij… Inmiddels kan ik er wel weer om lachen! Daarom wilde ik ook nog eens gaan kijken nu er geen sneeuw ligt.

Lees verder

Blatten/Belalp: Etappe 96 van de Rode Route van de Via Alpina – deel 1

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


30 september 2019

Langs het Aletschbos en over de dam van het Gibidum stuwmeer

Vanochtend vertrok ik met de trein van 10.48 uur uit Brig naar Mörel, om twee stations verder en 17 minuten later weer uit te stappen. Het tussenliggende station is Bitsch – het is geestig om te horen hoe dat in het Engels wordt aangekondigd: het klinkt echt als “bitch“! In Mörel was het maar een paar minuten lopen naar het dalstation van de gondelbaan die uiteindelijk in Riederalp eindigt. Het eerste stuk van het traject gaat tot het dorp Ried-Mörel dat op een bergschouder ligt. De gondel beweegt bij het tussenstation heel langzaam voort, zodat mensen die in Ried-Mörel moeten zijn, gewoon kunnen uitstappen. Passagiers voor Riederalp moeten blijven zitten: de gondel gaat daarna op een andere kabel verder naar het eindstation Riederalp.

Lees verder

Binn, Heiligkreuz: Etappe 4 van de Blauwe Route van de Via Alpina – deel 1

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


29 september 2019

Mooie herfsttocht langs groene berghellingen en door een indrukwekkend beekdal

Vanochtend was het stralend weer, maar wel wat kouder dan gisteren en met veel meer wind! Mijn plan voor de komende dagen was om weer eens de Via Alpina te gaan opzoeken. Vorig jaar was ik op 16 september met de tweede helft van Etappe 96 van de Rode Route begonnen in Belalp boven Blatten en was toen naar Mund gelopen. Dit jaar wil ik proberen om Etappe 95 (Fieschertal naar Riederalp) en het eerste deel van Etappe 96 (Riederalp naar Belalp) af te leggen: dan zou ik vier grote aaneengesloten etappes hebben gewandeld. Etappes 95 tot en met 98 van Fiesch naar Leukerbad vormen eigenlijk een samenhangend gebied binnen het Rhônedal en het Kanton Wallis. Na een lekker ontbijt met vele soorten Müesli en huisgemaakte confituren vertrok ik in alle rust naar het station om de trein van 9.48 uur te nemen naar Fiesch. Het was druk in de trein, vast en zeker door de combinatie van zondag en mooi weer. Om 10.22 uur kwam de trein in Fiesch aan: daar dromden grote groepen mensen op het perron om daarna in de richting van de kabelbaan naar Fiescheralp te gaan, en waarschijnlijk vandaar ook nog naar de Eggishorn vanwege het ongetwijfeld schitterende uitzicht over de grote Aletschgletsjer. Dat was ook mijn aanvankelijke plan geweest, maar opeens stonden die mensenmassa’s mij tegen… Daarom maakte ik een ander plan: ik kon vanuit Fiesch ook met de Postauto naar Binn, een plaatsje in een ruig en niet zo bekend zijdal van het Rhônedal. Dat was eveneens een etappeplaats voor de Via Alpina, maar dan van de Blauwe Route! Die Postauto zou pas veel later komen, dus maakte ik vanaf het perron even wat foto’s van de kabelbaan die juist naar boven ging en liep naar het oude gedeelte van Fiesch, via de brug over de Wyswasser beek die vanuit het Fieschertal naar de Rhône stroomt, naar de Gnadenberg, met de grote St. Johannes de Doper kerk en het kloosterkapelletje. Op deze natuurlijke verhoging heeft in de 13e eeuw een burcht gestaan, maar ook altijd al een kapel. Later is er een kerk gebouwd in barokke stijl – deze kerk is in 1883 vervangen door een kerk in neoromaanse stijl. Het verhaal gaat dat de werktuigen voor de bouw van de oorspronkelijke kerk in de 14e eeuw als door een onzichtbare hand naar de top van de heuvel waren gedragen om daar naar de wil van God daar een kerk te bouwen. Van 1343 tot 1489 heeft aan de westhelling een Augustinessenklooster gestaan. Het klooster heette Mons gratiae, de Genadeberg. De bijbehorende kapel (“Klösterli“) bestaat nu nog, maar is nu in gebruik als ontvangstzaal. Het geloof heeft hier altijd een grote rol gespeeld, vroeger zeker: in de 17e eeuw leefden de bewoners van Fiesch en het naburige Fieschertal in angst voor de Aletschgletsjer, want als er een stuk van de gletsjer afbrak en in een van de bergmeren stortte, veroorzaakte dit overstromingen in de dorpen. Daarom hebben zij de gelofte afgelegd dat zij deugdzaam zouden leven en dat zij zouden bidden dat de groei van de gletsjer zou stoppen. De Paus was daarvan op de hoogte gesteld. Inmiddels is de gletsjer 3,5 km korter dan toen… Sinds 2010 mogen de bewoners de opwarming van de aarde, de klimaatsverandering en het gletsjersmelten in hun processiegebeden opnemen – met toestemming van de Paus!

Lees verder
« Oudere berichten

© 2023 Wandelen in de bergen

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑