De Via Alpina als leidraad

Tag: fauna (Pagina 1 van 2)

Mannheim: bloemenweelde tijdens de Bundesgartenschau 2023

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


4 juli 2023

Tweemaal “groen” in het Luisenpark en in het Spinellipark

Zoals ik eerder al aangaf, had ik op de terugweg van mijn reis in maart-april jl., na een nachtje in Feldkirch, Vorarlberg in Oostenrijk, een tussenstop gemaakt in Mannheim, op weg naar Arnhem, en toen gezien dat dit jaar in Mannheim de tweejaarlijkse Bundesgartenschau, de grootste tuinshow van Duitsland, zou worden gehouden: van 14 april tot en met 8 oktober! Daar wilde ik zeker heen… Zo gezegd, zo gedaan: voor de Bundesgartenschau had ik online een entreebewijs gekocht dat twee dagen geldig was, dus voor het weekend van zaterdag 1 juli en zondag 2 juli. Het bezoek aan de stad Mannheim zelf vond ik erg de moeite waard, zoals wel bleek uit mijn blog daarover.

Lees verder

Salzburg: een stad van barok, muziek en natuur

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


25 april 2019

Veel Mozart en mooie vergezichten, maar ook een gems!

Gisteren, woensdag 24 april, kwam ik na een redelijk vlotte treinreis vanuit Arnhem om iets over half drie in München aan. Daar was het even zoeken naar de trein die mij naar Salzburg zou brengen: ik was door vertraging echt aan de late kant en, omdat er ook nog aan de perrons in het hoofdstation gewerkt werd, moest ik mij met mijn (toch wel zware…!) rugzak in een totaal onbekend station door de mensenmenigte heen wringen. Lichtelijk buiten adem plofte ik neer in de stoptrein naar Salzburg, die om vijf voor drie vertrok. Het werd een langzame tocht door een vriendelijk glooiend, groen landschap met naar het zuiden uitzicht op de Beierse Alpen, langs onder andere de bekende Chiemsee. Verder herkende ik op de kaart vele namen van plaatsen waardoor en van bergtoppen waarlangs ook etappes van de Rode Route van de Via Alpina lopen. Dat is iets voor een volgende keer, want nu ben ik eigenlijk op weg naar Triëst, Noordoost-Italië, maar maak een korte tussenstop in Salzburg!

Lees verder

Gampel/Steg: Etappe 97 van de Rode Route – deel 2

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


19 september 2018

Pioniers van waterlopen en spoorwegen

Vandaag ben ik verder gegaan op het punt van Etappe 97 van de Rode Route, waar ik eergisteren ben opgehouden: in Ausserberg. Ik nam de trein van 08.36 uur vanuit Brig, de route van de Bern-Lötschberg-Simplonlijn. We hadden zowaar een beetje vertraging bij vertrek – er waren werkzaamheden op het traject. Nadat we van het station van Lalden waren vertrokken, reden we ergens nogal snel over een wissel en langs een paar spoorwerkers, gevolgd door een klap en een soort noodstop. De machinist kwam uit zijn bestuurderscabine, met een oranje hesje aan, en riep uit de deur: “Da ist doch nichts passiert?“. Het bleek gelukkig niet zo ernstig te zijn: de trein had alleen maar een machine geraakt… Na enkele minuten reden we weer verder tot het volgende station, Eggerberg, waar een streng uitziende spoorwegmedewerker de cabine inging, naar bleek om de gegevens van de boordcomputer veilig te stellen. Na enkele remproeven konden we weer verder…

Lees verder

Ausserberg: Etappe 97 van de Rode Route – deel 1

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


17 september 2018

Wandelen langs het water

Het weer van vandaag kon niet meer verschillen van dat van gisteren: de zon straalde al vroeg aan de onbewolkte hemel en het beloofde een mooie en warme dag te worden. Na een stevig ontbijt – ik vind het ontbijtgranenmengsel met spelt het lekkerste! – ging ik op weg naar de Postauto van 08.18 uur die mij weer naar Mund zou brengen.
Omdat ik zo gauw “Kante 10” (busperron 10) niet kon vinden, ben ik maar naar de eerstvolgende bushalte gelopen, waarvan ik wist dat de Postauto naar Mund ook zou stoppen: de halte “Rottubrugga“. Inmiddels wist ik dat de Rhône in dit deel van Wallis Rotten genoemd wordt en ook dat het Schwytzerdütsch dat hier gesproken heel moeilijk te verstaan is: de uitgang van woorden die eindigen op “-en” wordt omgevormd naar “-u” (=oe) en die op “-cke” naar “-gga“. Dus de Rhônebrücke wordt de “Rottubrugga“… Dit heeft veel te maken met het “Hoogstalemannisch” dat de oorspronkelijke Walser spraken en dat nog steeds het Walliserduits en de taal in een brede strook door Midden-Zwitserland tot in Oostenrijk beïnvloedt.

Lees verder

De ommuurde stad Glurns en de eeuwenoude waterloop, de “Bergwaal”

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


30 juli 2018

Wandelen door stad en land in het Vinschgau

Na weer een uitgebreid ontbijt met o.a. anijsbrood, ditmaal met abrikozenjam, en appelcake, ging ik om half tien op pad. Hoewel ik aanvankelijk van plan was om met de Postauto naar Taufers in het Val Müstair te gaan voor Etappe 69 van de Rode Route van de Via Alpina, heb ik dat toch maar niet gedaan: het zou vandaag erg warm worden en ik zag er niet veel heil in om meer dan 6½ uur te gaan lopen met stijgingen van 1.000 hoogtemeters. Maar wandelen wilde ik natuurlijk wel!
Daarom koos ik voor een tocht naar de overkant van het dal, naar het ommuurde stadje Glurns en een wit kerkje, de St. Martinskirche, onder aan de berghelling dat ik vanuit mijn hotelkamer kan zien liggen. Vanaf daar zou ik wel verder beslissen.

Lees verder

Een wandeling rond Vnà in het Engadin

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


22 juli 2018

Reto-romaans in de praktijk…

Gistermiddag ben ik in Scuol aangekomen na een overnachting in Frankfurt am Main. In mijn bagage waren ook de lesboeken voor de cursus rumantsch die morgen, maandag 23 juli, begint. Maar eerst nog een dagje vrij: en tijd voor een wandeling die mij helpt om aan te passen aan de 1½ kilometer meer lucht op mijn schouders. Dus ging ik met de Postauto naar Ramosch en van daaruit met de minibus naar Vnà.
Vanuit Vnà kan men in anderhalf uur naar een gezellig bergrestaurant wandelen, Hof Zuort, dat ook nog een Nederlands tintje heeft: de beroemde dirigent Willem Mengelberg kwam er graag en vaak. Deze tocht maak ik zelf ook vaker – zij bevalt mij goed.

Lees verder

Hotel Weisshorn – een oase van stilte en ruimte

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


1 juli 2018

Een weekend hoog in de bergen

Zaterdagochtend ben ik na het gebruikelijke uitgebreide ontbijt met Birchermüesli, vers brood met o.a. zwarte kersenjam en na een gezellig praatje met de hoteleigenaresse van Hotel Dala vertrokken uit Leukerbad. Mijn volgende bestemming was Hotel Weisshorn, boven St. Luc in het Val d’Anniviers. Dit is een lang zijdal van de Rhône vallei, dat zich van Sierre uitstrekt naar het zuiden – in de richting van de grote, bekende bergtoppen van zo’n 4.000 meter hoog. Een verblijf in dit hotel stond al heel lang op mijn lijstje: nu ik tijdens deze vakantie zo vlakbij was, kon ik mijn plan uitvoeren. Ik was al één keer eerder in het hotel geweest: toen was ik meer dan 15 jaar geleden in Montana (het buurdorp van Crans boven Sierre), zag ik steeds in de avond en nacht aan de overkant ver weg en hoog in de bergen een helder licht schijnen. Dat bleek Hotel Weisshorn te zijn, dat ik in diezelfde vakantie nog ben gaan opzoeken. Inderdaad met de Postauto naar St. Luc en vandaar te voet de steile berghelling op. Ik vond de omgeving en de sfeer daar toen iets bijzonders hebben. Vandaar dat ik de gelegenheid te baat nam en voor de twee nachten had geboekt.

Lees verder

Schwarenbach – Etappe 99 van de Rode Route

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


24 juni 2018

Over de Gemmi Pas en rond de Daubensee

De bergwereld rondom Leukerbad is overweldigend: het komdal wordt afgeschermd door de Daubenhorn (2.942m) in het westen, door de Plattenhörner (2.605m–2.855m) in het noorden en de Torrenthorn (2.998m) in het oosten. Het is heerlijk stil in Leukerbad. Ook de geringe lichtvervuiling in de nacht is een weldaad: er branden alleen wat straatlantaarns en verder niets. Hotel Dala heeft een mooi uitzicht in de richting van de Gemmibahn, maar ook op de sporen van lawines die in het voorjaar naar beneden zijn gekomen tot dicht bij het dorp.
Bij het uitgebreide ontbijt vertelde de eigenaresse dat door de strenge winter de Gemmi Pas alleen nog maar met de Gemmibahn te bereiken is, en niet te voet, via de Gemmiweg: hier is nog niet alle schade aan de weg hersteld.

Lees verder

Cormons: Etappe B5 van de Gele Route – deel 1

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


17 mei 2018

Van Gorizia naar Cormòns: door het wijngebied van de Collio

Na het stevige onweer van vannacht en de langdurig regen van de vroege ochtend ging ik om een uur of elf op pad voor mijn tocht door de Collio, het wijngebied ten (noord)westen van Gorizia. Daartoe liep ik eerst naar het westen om de rivier Isonzo (in het Sloveens de Soča) over te steken. Het is hier een brede rivier met kunstmatige stroomversnellingen; ik stak haar over via een lange voetgangersbrug.

Lees verder

Bagnoli della Rosandra: Etappe B2 van de Gele Route

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


12 mei 2018

De Karst: over rotsen en door bossen

Vandaag voerde Etappe B2 vanaf Bagnoli della Rosandra, waar ik gisteren ben geëindigd, naar Opicina, een plaatsje op de bergrand ten westen van Triëst, over een afstand van ongeveer 13 kilometer. Het was mooi wandelweer en om 09.40 uur stapte ik in lijn 40 die mij langs de inmiddels bekende toeristische route naar Bagnoli in het Val Rosandra bracht (het was zaterdag en de bus reed niet door de industrieterreinen). Het plaatsje is duidelijk een ideaal vertrekpunt voor voettochten met de gehele familie, want ik raakte in een soort file van wandelaars, jong en oud, die welgemoed de steile straat door het dorp naar het beginpunt van de wandelingen opliepen. De Rosandra rivier ruiste vriendelijk – het is de enige rivier in het Karstplateau die bovengronds stroomt: de andere waterstromen hebben zich een weg “gevreten” door de kalkbodem en komen pas weer aan het oppervlak als zij in zee uitmonden. Hier rijzen de kalkrotsen hoog op.

Lees verder
« Oudere berichten

© 2025 Wandelen in de bergen

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑