De Via Alpina als leidraad

Tag: CH-Wallis (Pagina 1 van 2)

Simplonpas: Etappe 6 van de Blauwe Route van de Via Alpina (terug) – deel 1

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


3 oktober 2019

Over de weg van Stockalper en van Napoleon

Vandaag ben ik met de Postauto van 10.18 uur op weg gegaan in de richting van Simplon-Dorf over de Simplonpas. Mijn plan was om met dit mooie weer een gedeelte van een etappe van de Via Alpina te lopen: Etappe 6 van de Blauwe Route gaat officieel van de Simplonpas naar het dorpje Zwischbergen, op de grens met Italië. Ik liep vandaag van Simplon-Dorf naar de Simplon Pas, een gedeelte van de etappe en nog in de tegengestelde richting ook! En opnieuw in een gebied dat ik niet kende.

Lees verder

Eischoll: wandelen door het dorp en langs de Suonenweg

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


2 oktober 2019

Van herfstkleuren en regenbogen

De regen die gisteravond inzette was vanochtend weer opgehouden, maar het beeld van de buitenwereld zag er toch wel erg herfstig uit: de top van de Glishorn die boven Brig uittorent was in de wolken verdwenen, en ondanks de kleine stukjes blauw was de lucht verder bedekt… Bij Hotel Europe hadden ze blijkbaar ook gedacht dat de herfst nu echt begonnen was, want in de ontbijtzaal was op een tafel een fraai herfstig tafereel ingericht met vele kleuren oranje. Ik had voor vandaag bedacht dat ik naar Eischoll zou gaan: een plaatsje op een bergschouder boven de linkeroever van de Rhône stroomafwaarts van Brig. Het is zo’n 20 minuten met de trein naar Raron in het Rhônedal – en nog een minuut of tien met de kleine kabelbaan naar Eischoll. Toen ik vorig jaar aan de noordelijke berghelling enkele etappes van de Via Alpina heb gelopen, zag ik steeds het dorp met de kenmerkende witte kerk aan de overkant liggen. Ik ken Eischoll een beetje: ik ben in de winter van 2001 een keertje in dat dorp geweest om te skiën. Het had mij toen al duidelijk moeten worden dat de bergen in de winter mij maar weinig te bieden hebben! Ik herinner mij nog dat ik daar ontzettend bang heb staan wezen, bovenaan de piste: de nevel trok op en ik zag in de stralende zon alleen maar een witte afgrond beneden mij… Inmiddels kan ik er wel weer om lachen! Daarom wilde ik ook nog eens gaan kijken nu er geen sneeuw ligt.

Lees verder

Bellwald: toch een deel van Etappe 94 van de Rode Route van de Via Alpina?

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


1 oktober 2019

Vanuit Fieschertal over de hangbrug naar Bellwald

Vandaag ondernam ik een hernieuwde poging om toch maar eens een begin te maken met Etappe 95 van de Rode Route van de Via Alpina: van Fiescheralp naar Riederalp. Daarom nam ik opnieuw de trein naar Fiesch: daar aangekomen stapte weer een grote groep wandelaars uit de trein en in de Postauto die ook zou stoppen bij het dalstation van de kabelbaan naar het middelstation Fiescheralp. Bij die bushalte stapte ik niet uit: weer stond het mij tegen… Ik had inmiddels het gevoel gekregen dat die drommen mensen als “ramptoeristen” wilden gaan kijken hoe de gletsjers smelten en dat het misschien wel de laatste keer is dat je die gletsjers kunt zien. Het is helaas een gegeven dat de gletsjers aan het wegsmelten zijn en dat het een erg zorgelijke ontwikkeling is, natuurlijk ook. Ik wilde echter geen deel zijn van dat “ramptoerisme”… De Postauto vervolgde zijn tocht naar het plaatsje Fieschertal. Daar stapte ik uit.

Lees verder

Blatten/Belalp: Etappe 96 van de Rode Route van de Via Alpina – deel 1

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


30 september 2019

Langs het Aletschbos en over de dam van het Gibidum stuwmeer

Vanochtend vertrok ik met de trein van 10.48 uur uit Brig naar Mörel, om twee stations verder en 17 minuten later weer uit te stappen. Het tussenliggende station is Bitsch – het is geestig om te horen hoe dat in het Engels wordt aangekondigd: het klinkt echt als “bitch“! In Mörel was het maar een paar minuten lopen naar het dalstation van de gondelbaan die uiteindelijk in Riederalp eindigt. Het eerste stuk van het traject gaat tot het dorp Ried-Mörel dat op een bergschouder ligt. De gondel beweegt bij het tussenstation heel langzaam voort, zodat mensen die in Ried-Mörel moeten zijn, gewoon kunnen uitstappen. Passagiers voor Riederalp moeten blijven zitten: de gondel gaat daarna op een andere kabel verder naar het eindstation Riederalp.

Lees verder

Binn, Heiligkreuz: Etappe 4 van de Blauwe Route van de Via Alpina – deel 1

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


29 september 2019

Mooie herfsttocht langs groene berghellingen en door een indrukwekkend beekdal

Vanochtend was het stralend weer, maar wel wat kouder dan gisteren en met veel meer wind! Mijn plan voor de komende dagen was om weer eens de Via Alpina te gaan opzoeken. Vorig jaar was ik op 16 september met de tweede helft van Etappe 96 van de Rode Route begonnen in Belalp boven Blatten en was toen naar Mund gelopen. Dit jaar wil ik proberen om Etappe 95 (Fieschertal naar Riederalp) en het eerste deel van Etappe 96 (Riederalp naar Belalp) af te leggen: dan zou ik vier grote aaneengesloten etappes hebben gewandeld. Etappes 95 tot en met 98 van Fiesch naar Leukerbad vormen eigenlijk een samenhangend gebied binnen het Rhônedal en het Kanton Wallis. Na een lekker ontbijt met vele soorten Müesli en huisgemaakte confituren vertrok ik in alle rust naar het station om de trein van 9.48 uur te nemen naar Fiesch. Het was druk in de trein, vast en zeker door de combinatie van zondag en mooi weer. Om 10.22 uur kwam de trein in Fiesch aan: daar dromden grote groepen mensen op het perron om daarna in de richting van de kabelbaan naar Fiescheralp te gaan, en waarschijnlijk vandaar ook nog naar de Eggishorn vanwege het ongetwijfeld schitterende uitzicht over de grote Aletschgletsjer. Dat was ook mijn aanvankelijke plan geweest, maar opeens stonden die mensenmassa’s mij tegen… Daarom maakte ik een ander plan: ik kon vanuit Fiesch ook met de Postauto naar Binn, een plaatsje in een ruig en niet zo bekend zijdal van het Rhônedal. Dat was eveneens een etappeplaats voor de Via Alpina, maar dan van de Blauwe Route! Die Postauto zou pas veel later komen, dus maakte ik vanaf het perron even wat foto’s van de kabelbaan die juist naar boven ging en liep naar het oude gedeelte van Fiesch, via de brug over de Wyswasser beek die vanuit het Fieschertal naar de Rhône stroomt, naar de Gnadenberg, met de grote St. Johannes de Doper kerk en het kloosterkapelletje. Op deze natuurlijke verhoging heeft in de 13e eeuw een burcht gestaan, maar ook altijd al een kapel. Later is er een kerk gebouwd in barokke stijl – deze kerk is in 1883 vervangen door een kerk in neoromaanse stijl. Het verhaal gaat dat de werktuigen voor de bouw van de oorspronkelijke kerk in de 14e eeuw als door een onzichtbare hand naar de top van de heuvel waren gedragen om daar naar de wil van God daar een kerk te bouwen. Van 1343 tot 1489 heeft aan de westhelling een Augustinessenklooster gestaan. Het klooster heette Mons gratiae, de Genadeberg. De bijbehorende kapel (“Klösterli“) bestaat nu nog, maar is nu in gebruik als ontvangstzaal. Het geloof heeft hier altijd een grote rol gespeeld, vroeger zeker: in de 17e eeuw leefden de bewoners van Fiesch en het naburige Fieschertal in angst voor de Aletschgletsjer, want als er een stuk van de gletsjer afbrak en in een van de bergmeren stortte, veroorzaakte dit overstromingen in de dorpen. Daarom hebben zij de gelofte afgelegd dat zij deugdzaam zouden leven en dat zij zouden bidden dat de groei van de gletsjer zou stoppen. De Paus was daarvan op de hoogte gesteld. Inmiddels is de gletsjer 3,5 km korter dan toen… Sinds 2010 mogen de bewoners de opwarming van de aarde, de klimaatsverandering en het gletsjersmelten in hun processiegebeden opnemen – met toestemming van de Paus!

Lees verder

Van Andermatt naar Brig: van de Reuss naar de Rhône

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


28 september 2019

Hospental aan de Reuss en Brig-Naters aan de Rhône

Vanochtend was mijn laatste ontbijt in Hotel Drei Könige&Post in Andermatt. Ik hoefde vanaf daar maar een korte reis te maken om op mijn volgende bestemming aan te komen: in Brig, waar ik het vorig jaar september zo goed naar mijn zin had gehad. Ik nam de trein van 10.38 uur en passeerde ook het plaatsje Hospental, waar de weg over de Gotthardpas naar het zuiden begint. Daar was ik eergisteren, donderdag 26 september, te voet heengegaan – pas in het begin van de middag, toen het weer droog was geworden. Naarmate die middag vorderde werd het weer ook steeds warmer en aangenamer.

Lees verder

Van Wallis naar Prättigau: door het land van de Walser

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


21 september 2018

Een tochtje met de Glacier Express

Vanochtend heb ik nog voor de laatste keer kunnen genieten van het lekkere ontbijt in Hotel Europe met de zelfgemaakte ontbijtgranen en gedroogde zuidvruchten. Ik wilde vandaag vanuit Brig naar Küblis reizen: die plaats ligt in Graubünden, tussen Landquart en de Vereinatunnel op weg naar het Engadin. Ik blijf een paar dagen in Küblis, om ook daar één of twee etappes van de Via Alpina te lopen.
De kortste, maar ook de mooiste route per trein is over de Oberalp pas met de smalspoorlijn van de Matterhorn-Gotthard-Bahn. Dit bedrijf exploiteert samen met de Rhätische Bahn in Graubünden de Glacier Express. Deze “langzaamste sneltrein ter wereld” zoals de Glacier Express wel eens als grapje wordt genoemd, gaat van Zermatt via Brig en Chur naar St. Moritz (en terug) en is een van de toeristische highlights van Zwitserland. Ik had al enige jaren geleden, in de winter, deze trein in de richting van Graubünden genomen – ik vond de tocht toen spectaculair! Omdat de Glacier Express pas om 09.18 uur uit Brig zou vertrekken, had ik vanochtend alle tijd. Het was opnieuw stralend weer en er waren dan ook veel mensen op pad: wandelaars, maar ook vele buitenlandse toeristen die vanuit Brig gemakkelijk Zermatt en de Matterhorn kunnen bereiken. Toen de trein kwam, zocht ik mijn (verplicht) gereserveerde plek op: ik zat helemaal in de laatste wagon. Dit had als voordeel dat ik ook foto’s kon maken vanaf het balkon! Het is een luxueuze trein, met panoramaramen en bediening aan tafel, dus maakte ik het mijzelf gemakkelijk… Ook is er een uitgebreid boekwerkje en een audioprogramma met nadere informatie over allerlei punten die we onderweg passeren, dit alles in zes talen. Voor vertrek uit Brig keek ik nog maar eens naar de bergen die als coulissen boven Belalp oprijzen en dacht aan de mooie tochten die ik daar gemaakt heb!

Lees verder

Visperterminen: het kleine dorp met het grootse uitzicht

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


20 september 2018

Een bijzondere wijngaard en een mooi bergmeer

Op deze laatste dag van mijn verblijf in Wallis wilde ik de voorspelde warmte in het Rhônedal ontvluchten en besloot naar het kleine dorpje Visperterminen in het zuidelijke zijdal bij Visp te gaan. Omdat in Visp de Postauto naar Visperterminen pas een uur later zou vertrekken, had ik de tijd om even door de oude binnenstad van Visp te lopen. De stad lijkt op het eerste gezicht niet oud of bijzonder: groot treinstation, vele wegen, vooral ook veel industrie. Toch is de stad al heel oud. Op de website van de Gemeente staat veel wetenswaardigs. Visp is ontstaan rond de “Burghügel“, een hooggelegen plek, waar de inwoners min of meer veilig waren voor vijandelijke aanvallen, maar zeker ook voor overstromingen: behalve de dreiging die uitging van de Rhône die in de loop van de tijden zeer regelmatig buiten haar oevers trad, was er ook gevaar van het water dat uit de zuidelijke zijdalen boven Visp werd aangevoerd door de zijrivier de Vispa, die bij Visp in de Rhône uitmondt. Sinds vooral de Rhône in de late 19e eeuw werd gekanaliseerd is uitbreiding van de stad in het vlakke gedeelte van het dal mogelijk geworden. De binnenstad is echter erg mooi en ook al erg oud. Rond 1214 werd Visp voor het eerst in officiële documenten genoemd, maar is al veel ouder. Het is bekend dat het Bisdom van Sion er rond het jaar 1000 ook al de wereldlijke macht had. In het begin van de 13e eeuw heeft de stad ontwikkeld tot een marktstad, omdat het strategisch lag in het midden van Ober-Wallis. De datum 23 december 1388 is belangrijk: toen heeft de Visper bevolking het vele malen grotere en sterkere leger van het Huis van Savoye verslagen door listig gebruik te maken van de strenge vorst: zij zetten de binnenstad onder water, waardoor alle straten glad werden. De Savoyardse ridders te paard waren niet meer in staat zich te verdedigen of er ook maar vandoor te gaan… “Der Blaue Stein“, een grote zwerfkei die midden op de St. Martinsstrasse ligt wordt gezien een aandenken aan deze veldslag uit 1388, die ook wel de “Mannenmittwoch” wordt genoemd en ieder jaar wordt herdacht.

Lees verder

Gampel/Steg: Etappe 97 van de Rode Route – deel 2

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


19 september 2018

Pioniers van waterlopen en spoorwegen

Vandaag ben ik verder gegaan op het punt van Etappe 97 van de Rode Route, waar ik eergisteren ben opgehouden: in Ausserberg. Ik nam de trein van 08.36 uur vanuit Brig, de route van de Bern-Lötschberg-Simplonlijn. We hadden zowaar een beetje vertraging bij vertrek – er waren werkzaamheden op het traject. Nadat we van het station van Lalden waren vertrokken, reden we ergens nogal snel over een wissel en langs een paar spoorwerkers, gevolgd door een klap en een soort noodstop. De machinist kwam uit zijn bestuurderscabine, met een oranje hesje aan, en riep uit de deur: “Da ist doch nichts passiert?“. Het bleek gelukkig niet zo ernstig te zijn: de trein had alleen maar een machine geraakt… Na enkele minuten reden we weer verder tot het volgende station, Eggerberg, waar een streng uitziende spoorwegmedewerker de cabine inging, naar bleek om de gegevens van de boordcomputer veilig te stellen. Na enkele remproeven konden we weer verder…

Lees verder

In de buurt van Brig: wellness en een oude verdedigingsmuur

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


18 september 2018

Een rustdag, maar niet stil gezeten…

Vandaag heb ik gekozen voor een rustdag met een ochtendje naar het Thermaalbad in Brigerbad. Mijn Hotel Europe had een aantrekkelijk aanbod voor een “Badecombi“: met de bus heen en terug en entree in het thermaalbad gedurende drie uur. Dus stapte ik in de Postauto richting Saas-Fee. Ik passeerde het stadsdeel Glis en het dorp Gamsen, waar ik een verwijzingsbord naar de “Gamser Landmauer” zag. Over deze verdedigingsmuur uit de 14e eeuw had ik al iets gelezen op een infopaneel tijdens mijn afdaling van Mund naar Naters afgelopen zondag. Die wilde ik op de terugweg gaan bekijken, want deze Landmauer is nu een “Kulturdenkmal von nationaler Bedeutung“, een monument van nationaal belang. Na enige tijd bereikte de Postauto tegen 10 uur het noordelijk gedeelte van het dorp Brigerbad, waar ik het Thermalbad Brigerbad binnenstapte. Het is een groots opgezet wellness-centrum met vele buitenbaden met verschillende temperaturen. Het is niet alleen mineraal water (o.a. lithium), maar ook thermaal water: het water heeft van nature een temperatuur tussen de 21° en 50° C. Het was heerlijk om in het warme water te liggen. Je kunt er ook gewoon zwemmen: er was ook een bad van 3 meter diep, waar ik onverwacht kopje-onder ging – een vreemde gewaarwording, waardoor ik weer eens merkte dat ik meer van badderen dan van zwemmen hou… Er was ook een soort slakkenhuis met stromingen, waar ik ook enthousiast van werd. De luchttemperatuur was al aangenaam hoog en de zon scheen op de noordelijke berghelling met het spoortracé van de BLS. Op verschillende plaatsen waren prachtige rozenperken aangelegd en alles was brandschoon.

Lees verder
« Oudere berichten

© 2024 Wandelen in de bergen

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑