De Via Alpina als leidraad

Tag: architectuur (Pagina 2 van 2)

Gorizia: wandelen in de stad en naar de Monte Calvario

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina. 


3 mei 2019

Van oude gebouwen en slagvelden

Gisteren was mijn laatste ochtend in Triëst. Ook toen was het zonovergoten. Na wederom een uitgebreid ontbijt met de lekkere espresso liep ik naar het treinstation om een enkele reis naar Gorizia te kopen voor het volgende gedeelte van mijn trip. Om half twaalf vertrok de trein – hij reed langs alle plekken waar ik de afgelopen dagen was geweest of had gewandeld. Een laatste blik op de Adriatische Zee voelde als een soort afscheid…

Lees verder

Salzburg: een stad van barok, muziek en natuur

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


25 april 2019

Veel Mozart en mooie vergezichten, maar ook een gems!

Gisteren, woensdag 24 april, kwam ik na een redelijk vlotte treinreis vanuit Arnhem om iets over half drie in München aan. Daar was het even zoeken naar de trein die mij naar Salzburg zou brengen: ik was door vertraging echt aan de late kant en, omdat er ook nog aan de perrons in het hoofdstation gewerkt werd, moest ik mij met mijn (toch wel zware…!) rugzak in een totaal onbekend station door de mensenmenigte heen wringen. Lichtelijk buiten adem plofte ik neer in de stoptrein naar Salzburg, die om vijf voor drie vertrok. Het werd een langzame tocht door een vriendelijk glooiend, groen landschap met naar het zuiden uitzicht op de Beierse Alpen, langs onder andere de bekende Chiemsee. Verder herkende ik op de kaart vele namen van plaatsen waardoor en van bergtoppen waarlangs ook etappes van de Rode Route van de Via Alpina lopen. Dat is iets voor een volgende keer, want nu ben ik eigenlijk op weg naar Triëst, Noordoost-Italië, maar maak een korte tussenstop in Salzburg!

Lees verder

Vanuit het Engadin ook even naar Italië

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


29 september 2018

Scuol, Livigno en Sent

Op maandag 24 september ben ik uit Küblis vertrokken om tegen een uur of half 12 in Scuol aan te komen in Hotel Altana, dat inmiddels zijn naam heeft aangepast tot Typically Swiss Hotel Altana. Daar was het gezellig als altijd, met de mooie bloemen en het lekkere eten. De gasten zijn eigenlijk altijd aardig, maar dit keer zat een Nederlands stel aan het tafeltje naast het mijne in het restaurant. Het werd erg gezellig met Els en Paul!

Lees verder

Wandeling van de Saaser Alp boven Klosters naar Saas i.P.

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


22 september 2018

Door de nevel en over de “Energiespürweg” (“Voel de energie weg”)

Vanochtend vroeg keek ik uit mijn raam om te zien wat voor weer het was en toen zag ik een historische locomotief op het station staan: het was de “Krokodil” uit 1929, een locomotief met “cultstatus”! Dit is het paradepaardje van de Rhätische Bahn. Iedere dag gedurende het zomerseizoen (mei–oktober) rijdt een historische treincombinatie met de Krokodil voorop van Davos naar Filisur en terug – en dat voor gewoon tarief.  Als een echte trainspotter heb ik door de verrekijker gezien dat het nummer 415 was. Later die ochtend kwam nr. 414 ook nog door het station van Küblis stuiven!

Lees verder

Van Wallis naar Prättigau: door het land van de Walser

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


21 september 2018

Een tochtje met de Glacier Express

Vanochtend heb ik nog voor de laatste keer kunnen genieten van het lekkere ontbijt in Hotel Europe met de zelfgemaakte ontbijtgranen en gedroogde zuidvruchten. Ik wilde vandaag vanuit Brig naar Küblis reizen: die plaats ligt in Graubünden, tussen Landquart en de Vereinatunnel op weg naar het Engadin. Ik blijf een paar dagen in Küblis, om ook daar één of twee etappes van de Via Alpina te lopen.
De kortste, maar ook de mooiste route per trein is over de Oberalp pas met de smalspoorlijn van de Matterhorn-Gotthard-Bahn. Dit bedrijf exploiteert samen met de Rhätische Bahn in Graubünden de Glacier Express. Deze “langzaamste sneltrein ter wereld” zoals de Glacier Express wel eens als grapje wordt genoemd, gaat van Zermatt via Brig en Chur naar St. Moritz (en terug) en is een van de toeristische highlights van Zwitserland. Ik had al enige jaren geleden, in de winter, deze trein in de richting van Graubünden genomen – ik vond de tocht toen spectaculair! Omdat de Glacier Express pas om 09.18 uur uit Brig zou vertrekken, had ik vanochtend alle tijd. Het was opnieuw stralend weer en er waren dan ook veel mensen op pad: wandelaars, maar ook vele buitenlandse toeristen die vanuit Brig gemakkelijk Zermatt en de Matterhorn kunnen bereiken. Toen de trein kwam, zocht ik mijn (verplicht) gereserveerde plek op: ik zat helemaal in de laatste wagon. Dit had als voordeel dat ik ook foto’s kon maken vanaf het balkon! Het is een luxueuze trein, met panoramaramen en bediening aan tafel, dus maakte ik het mijzelf gemakkelijk… Ook is er een uitgebreid boekwerkje en een audioprogramma met nadere informatie over allerlei punten die we onderweg passeren, dit alles in zes talen. Voor vertrek uit Brig keek ik nog maar eens naar de bergen die als coulissen boven Belalp oprijzen en dacht aan de mooie tochten die ik daar gemaakt heb!

Lees verder

Visperterminen: het kleine dorp met het grootse uitzicht

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


20 september 2018

Een bijzondere wijngaard en een mooi bergmeer

Op deze laatste dag van mijn verblijf in Wallis wilde ik de voorspelde warmte in het Rhônedal ontvluchten en besloot naar het kleine dorpje Visperterminen in het zuidelijke zijdal bij Visp te gaan. Omdat in Visp de Postauto naar Visperterminen pas een uur later zou vertrekken, had ik de tijd om even door de oude binnenstad van Visp te lopen. De stad lijkt op het eerste gezicht niet oud of bijzonder: groot treinstation, vele wegen, vooral ook veel industrie. Toch is de stad al heel oud. Op de website van de Gemeente staat veel wetenswaardigs. Visp is ontstaan rond de “Burghügel“, een hooggelegen plek, waar de inwoners min of meer veilig waren voor vijandelijke aanvallen, maar zeker ook voor overstromingen: behalve de dreiging die uitging van de Rhône die in de loop van de tijden zeer regelmatig buiten haar oevers trad, was er ook gevaar van het water dat uit de zuidelijke zijdalen boven Visp werd aangevoerd door de zijrivier de Vispa, die bij Visp in de Rhône uitmondt. Sinds vooral de Rhône in de late 19e eeuw werd gekanaliseerd is uitbreiding van de stad in het vlakke gedeelte van het dal mogelijk geworden. De binnenstad is echter erg mooi en ook al erg oud. Rond 1214 werd Visp voor het eerst in officiële documenten genoemd, maar is al veel ouder. Het is bekend dat het Bisdom van Sion er rond het jaar 1000 ook al de wereldlijke macht had. In het begin van de 13e eeuw heeft de stad ontwikkeld tot een marktstad, omdat het strategisch lag in het midden van Ober-Wallis. De datum 23 december 1388 is belangrijk: toen heeft de Visper bevolking het vele malen grotere en sterkere leger van het Huis van Savoye verslagen door listig gebruik te maken van de strenge vorst: zij zetten de binnenstad onder water, waardoor alle straten glad werden. De Savoyardse ridders te paard waren niet meer in staat zich te verdedigen of er ook maar vandoor te gaan… “Der Blaue Stein“, een grote zwerfkei die midden op de St. Martinsstrasse ligt wordt gezien een aandenken aan deze veldslag uit 1388, die ook wel de “Mannenmittwoch” wordt genoemd en ieder jaar wordt herdacht.

Lees verder

Blatten: de “Alpabzug”, de feestelijke bergafdaling van de koeien

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


15 september 2018

Een zonnige dag met koeien, kapellen en uitzichten

Vanochtend wachtte mij een heerlijk ontbijt in Hotel Europe, met vele soorten muesli, gedroogd fruit en confituren – alles “hausgemacht“. Het hotel en de sfeer bevallen mij ook deze keer weer erg goed! Daarna ging ik met de Postauto van 8.18 uur naar Blatten (officieel Blatten bei Naters, op 1.300 meter), dat hoog boven het Rhônedal in het dal van de Kelchbach ligt. Ik had gelezen dat daar vandaag de “Alpabzug” zou plaatsvinden: de koeien worden dan in een feestelijke optocht vanaf de hooggelegen alpenweiden naar het dorp gevoerd. Daarbij krijgen de koeien een bloementooi op de kop en dragen de begeleiders hun mooiste streekgebonden kostuums, de “Trachten“.  Alles wordt begeleid met veel volksmuziek en met vele kraampjes met eten en drinken – een echt volksfeest dus. Dat wilde ik natuurlijk niet missen!

Lees verder

Een wandeling rond Vnà in het Engadin

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


22 juli 2018

Reto-romaans in de praktijk…

Gistermiddag ben ik in Scuol aangekomen na een overnachting in Frankfurt am Main. In mijn bagage waren ook de lesboeken voor de cursus rumantsch die morgen, maandag 23 juli, begint. Maar eerst nog een dagje vrij: en tijd voor een wandeling die mij helpt om aan te passen aan de 1½ kilometer meer lucht op mijn schouders. Dus ging ik met de Postauto naar Ramosch en van daaruit met de minibus naar Vnà.
Vanuit Vnà kan men in anderhalf uur naar een gezellig bergrestaurant wandelen, Hof Zuort, dat ook nog een Nederlands tintje heeft: de beroemde dirigent Willem Mengelberg kwam er graag en vaak. Deze tocht maak ik zelf ook vaker – zij bevalt mij goed.

Lees verder

Gorizia: een wandeling door de stad

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


16 mei 2018

Gorizia: een rondje door de stad en over de grens

Vanochtend was het ontbijt weer even uitgebreid als in Triëst, maar toch weer anders: niet meer de gegrilde aubergines en courgettes of de geschaafde venkel van Signore Stefano, maar ingelegde groenten, zoals zoetzuur van paprika (agrodolce di peperoni) of paddenstoelen in olie (funghi sott’olio), die hier lekkerder zijn dan dat ik ze kan maken, grote niet zure groene olijven en wel zure augurkjes. Natuurlijk ook de nodige zoetigheden, maar waar is de citroentaart…?! Nu kan ik nog even mijn eisen stellen, straks is het weer gewoon één dubbele bruine boterham met kaas met twee kopjes Lungo koffie – of ga ik door met die sterke espresso…?

Lees verder
Nieuwere berichten »

© 2023 Wandelen in de bergen

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑