De Via Alpina als leidraad

Tag: architectuur (Pagina 1 van 2)

Feldkirch (A): oude vestingstad in Vorarlberg met vele kerken

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


8 april 2023

… en ook het eindpunt van Etappe 55 van de Via Alpina!

Na mijn dagen in Mals met de vele kastelen en kasteelruïnes keerde ik terug naar Nederland, maar niet zonder een grote omweg: via Feldkirch in West-Oostenrijk en verder via Zürich. Op 5 april reisde ik eerst naar Feldkirch: ik had al lang plannen gehad om ook eens een gedeelte van de Rode Route van de Via Alpina te lopen op de grens tussen Zuid-Duitsland (Oberstdorf) en Feldkirch en besloot om maar eens kennis te maken met deze vestingstad, zo vlak bij Zwitserland! Feldkirch is het eindpunt van Etappe 55 (St. Gerold–Feldkirch) en beginpunt van Etappe 56 (Feldkirch–Gafadurahütte in Liechtenstein). Bovendien was het een handig tussenstation voor mijn bezoek aan Zürich, waar ik de volgende dag met Monika zou gaan lunchen – voor haar verjaardag!

Lees verder

Glurns im Vinschgau: wandeling door en om het Middeleeuwse stadje

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


6 augustus 2022

… en een wandeling langs kapelletjes en een Kruisweg

Na mijn korte verblijf in Sent, waar ik toch zoveel plezier heb gehad, was het tijd om weer verder te reizen: ditmaal naar het Vinschgau in Noord-Italië, in Südtirol, naar Mals. Maar voordat het zover was, heb ik ook nog een mooie en vooral gezellige wandeling gemaakt met Monika, mijn “schoolvriendin” van de cursus Retoromaans. We hadden al redelijk vroeg, om 09.30 uur, afgesproken op het station van Scuol, van waar we verdergingen met de Postauto naar Ftan. Daar begon een mooie, maar steile klim van 1.650m naar Alp Laret op 2.206m: daar ligt de Alpenboerderij met uitspanning waar we al tweemaal eerder waren geweest en waar het goed toeven is: eenmaal bovengekomen zijn er ook prachtige vergezichten en ook lekkere gerechten om te eten! Het werd een erg gezellige dag met goede gesprekken. Om iets over drieën waren we weer in Scuol – ruim op tijd voor mij om de bus via Martina op de grens met Oostenrijk en via Nauders naar Mals te halen. Echter ook tijd om afscheid te nemen van Monika en van het Engadin.

Lees verder

Van Andermatt naar Brig: van de Reuss naar de Rhône

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


28 september 2019

Hospental aan de Reuss en Brig-Naters aan de Rhône

Vanochtend was mijn laatste ontbijt in Hotel Drei Könige&Post in Andermatt. Ik hoefde vanaf daar maar een korte reis te maken om op mijn volgende bestemming aan te komen: in Brig, waar ik het vorig jaar september zo goed naar mijn zin had gehad. Ik nam de trein van 10.38 uur en passeerde ook het plaatsje Hospental, waar de weg over de Gotthardpas naar het zuiden begint. Daar was ik eergisteren, donderdag 26 september, te voet heengegaan – pas in het begin van de middag, toen het weer droog was geworden. Naarmate die middag vorderde werd het weer ook steeds warmer en aangenamer.

Lees verder

Zürich: door de stad en naar de Uetliberg

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


23 september 2019

Gezellige raclette bij Monika en Olivier en een reisje door “oer”-Zwitserland

Hotel Plattenhof is een plezierig hotel in een rustige buurt, vlak bij de Universiteit. Het was gisterochtend nog extra rustig, want het was zondagochtend… Hotel Plattenhof noemt zich een designhotel en dat is ook het geval. Overal is er trendy, maar vooral ook functioneel design, ook in de hotelkamers. Zelfs in de gangen en in het trappenhuis was kleurrijk design!

Lees verder

Aarau: een tussenstop in een mooie, oude stad

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


21 september 2019

Op bezoek bij Verena, een klasgenote uit de cursus Retoromaans

Vanochtend ben ik met de ICE van 9.07 uur vanuit Arnhem vertrokken naar Basel SBB op doorreis naar Zürich, waar ik tot en met maandagmiddag zal zijn. Ik maakte een tussenstop in de stad Aarau: daar woont Verena, een dame die ik ken uit de cursus Retoromaans (Vallader) van een paar jaar geleden in Scuol. We hadden toen een klik en omdat ze me al een paar keer uitgenodigd had om, als ik in de buurt was, bij haar langs te komen, had ik haar gemaild om te vragen of het haar vandaag schikte. Dat was het geval en daarom stapte ik bij aankomst in Basel over op de regionale trein in de richting van Zürich. Ik kwam om 15.45 uur aan op het station van Aarau, waar Verena al op het perron stond te wachten.

Lees verder

Mals en omgeving: naar Laatsch, Glurns en de Tartscher Bichl

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


10 augustus 2019

Wandelen in de regen en in de zon…

Gisterochtend, 9 augustus, werd ik zonder al te veel spierpijn wakker na mijn wilde wandelavontuur over Etappe 69 van de Rode Route van de Via Alpina: van Taufers i.M. over de Rifair Scharte en de Glurnser Köpfl terug naar Glurns en Mals. Ik heb toen toch nog maar een foto gemaakt van de Glurnser Köpfl in de ochtendzon…!

Lees verder

München: een toer door de stad in anderhalve dag

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


3 augustus 2019

Een eigen kijk op München

Gisterochtend vroeg begon mijn treinreis naar München. Omdat ik graag ruim de tijd wil hebben voor het overstappen, reisde ik deze keer langs de wat langzamere, maar wel veel mooiere route: vanaf Keulen via Koblenz naar Mannheim en grotendeels langs de Rijn, daar waar de Rijn door een diepe kloof met steile rotswanden stroomt, o.a. langs de Loreley.

Tegen half zes kwam ik in München aan. Mijn hotel, Hotel Bayernland, was snel gevonden en niet lang daarna liep ik de stad in, in de richting van het centrum. Het was op vrijdag in het begin van de avond nogal druk en een beetje rommelig. In de Schützenstrasse zag ik tegenover de Apothek een Vinothek – dat sprak mij meer aan. Deze Vinothek by Geisel is onderdeel van het Excelsior hotel en was erg uitnodigend, dus zat ik al snel aan een tafeltje met lekker brood, een fles mineraalwater en – na een blik op de kaart, die meer wijn dan spijs bevatte – een glas witte wijn, een Duitse “Markelsheimer Riesling 2017“. Deze wijn smaakte ook erg goed bij mijn voorgerecht, crostini met olijvenmoes, die geserveerd werden op een verwarmde leisteen! Vanuit mijn plekje had ik een goed zicht op de wijnkoelkast en de glazenkast. Er hing een sabel aan de wijnkast om champagneflessen te sabreren! Ik had mij laten adviseren over de wijn die ik bij het hoofdgerecht van witte koolvis met bouillabaissesaus, venkel, wilde broccoli en ravioli zou kunnen drinken: het werd een Franse Chardonnay, een “Pouilly-Fuissé Vieilles Vignes La Croix 2014” – erg lekker en een smakelijk begin van mijn bezoek aan München!

Lees verder

Friedrichshafen: oorlog en vrede aan het Bodenmeer

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


6 juni 2019

Zeppelins en vele herinneringen aan de bombardementen van 1944/1945

Vandaag is de dag waarop in de gehele wereld wordt stilgestaan bij D-Day, de eerst dag van de Operation Overlord. Hierbij zetten de Geallieerden met amfibische landingen – de grootste uit de geschiedenis – op de kust van Normandië de bevrijding van West-Europa in om zo de Nazi-Duitse bezetting te beëindigen. Het zou toch nog tot mei 1945 duren voordat er definitief een einde kwam aan de Tweede Wereldoorlog. We mogen ons gelukkig prijzen dat we nu al 75 jaar de vrede hebben kunnen bewaren!
En het is dan ook mijn overtuiging dat wij ons uiterste best moeten doen om deze vrede ook voor de toekomst te bewaren: we zijn het verplicht aan deze dappere mensen die toen hiervoor hebben gevochten – en vaak ook hun leven hebben gelaten… Bij zo’n conflict zijn er niet alleen (over)winnaars, maar natuurlijk ook verliezers… Duitsland was verliezer. Ook daar zijn diepe wonden geslagen. De littekens zijn er nog steeds.

Lees verder

Door het Zwarte Woud en aan het Bodenmeer

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


5 juni 2019

Een bergtraject met de trein en avondstemming aan het water

Vanochtend ben ik iets na negen uur met de trein vertrokken uit Arnhem naar Offenburg in Zuid-Duitsland. Daar ben ik overgestapt op de trein naar Konstanz aan het Bodenmeer: deze Schwarzwaldexpess verbindt Karlsruhe ten noorden van Offenburg met Konstanz aan het Bodenmeer dwars door het middengedeelte van het Zwarte Woud. Dit bosrijke middelgebergte in de deelstaat Baden-Württemberg was al in de oudheid bekend en door o.a. Julius Caesar aangeduid met “Silva Nigra“, het Zwarte of Donkere Woud, vanwege de donkere sparren- en dennenbomen die het bos ondoordringbaar en onheilspellend maakten. Het traject van de Schwarzwaldbahn heb ik al een keertje afgelegd en vond toen vooral het bergachtige stuk tussen de plaatsen Hausach en St. Georgen im Schwarzwald (met een hoogteverschil van meer dan 550 meter) wat natuur betreft erg mooi. Ook nu weer genoot ik (tussen het passeren van de vele tunnels door) van het uitzicht tijdens de tocht op deze bijna 200 km lange spoorlijn met al een lange geschiedenis: de eerste gedeelten zijn tussen 1865 en 1866 gebouwd en het laatste gedeelte na de Frans-Duitse Oorlog tussen 1870 en 1873. Ook zijn er op dit traject voor die tijd de nodige technische hoogstandjes toegepast, zoals voor het eerst het aanleggen van verschillende keertunnels bij Triberg waardoor vele hoogtemeters konden worden overwonnen zonder dat er tandradondersteuning nodig was: Triberg is hierdoor op drie verschillende hoogten te zien: een „Dreibahnenblick“! Ergens tussen Triberg en St. Georgen gaat de trein tweemaal over de grote Europese waterscheiding: van de rivier Kinzig die bij Offenburg in de Rijn en daarmee in de Noordzee stroomt naar de rivier Brigach die in de Donau en uiteindelijk in de Zwarte Zee uitkomt. Wel viel het mij op dat er dit keer wel erg veel “bruin” en “grauw” tussen het zwart van het Woud zat: de extreme droogte van afgelopen zomer en ook de plaag van de schorskever “Letterzetter” (ips typographus) zullen hier zeker aan meegewerkt hebben…

Lees verder
« Oudere berichten

© 2024 Wandelen in de bergen

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑