Wandelen in de bergen

De Via Alpina als leidraad

Pagina 2 van 12

Sent (GR): het Val Sinestra dal en het Giacometti-Museum

4 augustus 2022 / / 4 reacties

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

3 augustus 2022

In het zonovergoten dorp en door de ruige natuur in het Val Sinestra dal

Gisteren ben ik bijtijds vertrokken uit Küblis en nam de trein van 10.14 uur die mij door de Vereinatunnel om 11.15 uur in Scuol bracht. Daar nam ik de Postauto naar Sent. Ik had voor twee nachten een interessant hotel geboekt, het Pensiun Aldier. Vanaf het dorpsplein, Plaz, waar de feesttent voor de viering van de Nationale Feestdag van 1 augustus nog stond, was het maar een paar stappen naar het hotel dat in een oud, sierlijk gebouw was gevestigd. Ik was véél te vroeg voor het inchecken, dus ging ik lekker zitten op het terras met zicht op een mooie tuin waar net het gras was gemaaid en de stokrozen uitbundig bloeiden. Het glas Holunderlimonade, vlierbloesemlimonade, smaakte me met het warme weer goed!

Lees verder

Gargellen (A): Etappe 62 van de Rode Weg van de Via Alpina – deel 2

2 augustus 2022 / / 5 reacties

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

Zie voor het eerste gedeelte van deze Etappe van St. Antönien naar Berghaus Edelweiss langs de Gafierbach beek a.u.b. het bericht van 10 juni 2019!

1 augustus 2022

Vanuit het Prättigau via het St. Antönier Joch de grens over naar het Montafon

Vandaag is het 1 augustus, de Zwitserse Nationale Feestdag: Zwitserland wordt vandaag 731 jaar! Het was stralend weer, maar in de vroege ochtend nog niet te warm. Het weer zou goed blijven tot in de avond – daarna werd de kans op onweer groter. Mijn plan was om weer eens een etappe van de Via Alpina af te leggen: Etappe 62 van de Rode Route: van St. Antönien op 1.409 meter over het St. Antönier Joch (die pasovergang ligt op 2.379 meter) naar Gargellen, in het Oostenrijkse bondsland Vorarlberg, op 1.433 meter. Gargellen ligt hemelsbreed ten oosten van St. Antönien. De loopafstand is iets meer dan 10 kilometer; het is 938 meter stijgen en 940 meter dalen… De tocht zou 5 uur duren.

Ik stapte om 08.17 uur bij het station Küblis in de bus naar St. Antönien. We passeerden enkele buurtschappen, o.a. Pany: daar had iemand aan het gemeentehuis, het Gemeindehaus, dat vandaag weliswaar gesloten bleef, toch de nationale, Zwitserse, vlag en de vlag van Kanton Graubünden buiten gehangen! Ook hier heeft het grote gebouw weer de uitstraling van een Walserhuis – in larikshout uitgevoerd en met “Schindel” aan de gevel: het zal in de loop van de jaren mooi donker verkleuren. In ieder geval staan de rode geraniums in de bloembakken er fleurig bij!

Lees verder

Boven Schiers (GR): de Salginatobelbrücke brug als “Wereldmonument”

31 juli 2022 / / 8 reacties

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

30 juli 2022

Een witte brug in een groen berglandschap

Als eerste bestemming voor mijn eerste wandelreis in de Alpen sinds september 2019 had ik opnieuw voor het Prättigau gekozen, het dal van de rivier de Landquart tussen Klosters en de plaats Landquart waar de rivier in de nog jonge Rijn vloeit. Ik koos ook nu weer voor het gezellige Hotel Terminus, waar ik al tweemaal eerder was geweest en wat me zo goed bevallen was. Gisteren, vrijdag 29 juli, kwam ik na een vrij zorgeloze treinreis aan in Küblis: het voelde meteen goed.

Lees verder

Sulden am Ortler: een blij weerzien in de sneeuw

18 maart 2022 / / 2 reacties

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

18 maart 2022

Zon en sneeuw, maar ook Saharastof

Na mijn verblijf in het Engadin, in Scuol, ben ik afgelopen dinsdag, 15 maart, afgereisd naar Südtirol, naar Sulden am Ortler. Daar was ik al eerder geweest: van 11 tot en met 15 augustus 2019 en ik vond het er geweldig! Ik was dan ook erg benieuwd hoe ik die imposante bergwereld zou beleven in de sneeuw. Ik heb in de afgelopen dagen mijn avonturen van de vorige keren nog eens overgedaan – althans voor zover dat in het sneeuwlandschap mogelijk was… Toch beleefde ik meer dan genoeg plezierige en interessante momenten, om te beginnen met de reis van Scuol naar Sulden. Ik reisde met de Postauto via Martina aan de Zwitsers-Oostenrijkse grens, en vervolgens met een andere bus over de Reschenpas langs het Reschenmeer naar Mals. Bij het dorp Graun im Vinschgau passeerde ik de “verdronken kerk”, waarvan de toren nog boven het water van het in 1950 aangelegde stuwmeer, het Reschenmeer, uitsteekt. Tot nu toe had ik de toren steeds in het water zien staan, maar nu was het meer bevroren en liepen er mensen over het ijs om de toren heen!

Lees verder

Tarasp: wandeling naar het Lai Nair, het Zwarte Meer

14 maart 2022 / / 2 reacties

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

14 maart 2022

Met positieve energie van het Schloss naar het meertje en terug

Gisterochtend was het opnieuw stralend weer, zonder een wolkje aan de lucht. Ik besloot om ditmaal naar het nabijgelegen dorp Tarasp te lopen dat aan de overkant van de Inn, meer stroomopwaarts, ligt. Daar staat één van de oudste en belangrijkste kastelen van het Kanton Graubünden op een rotsformatie – een strategisch punt van waaruit het grootste gedeelte van het Unterengadin goed te overzien is. Ik zou mijn tocht vervolgen naar een moerassig bergmeertje, dat nu natuurlijk nog dichtgevroren is en onder een dik pak sneeuw ligt: het Lai Nair, het Zwarte Meer. Dit meertje dat zo heet vanwege het door het hoogveen zwart gekleurde water, ligt op een kleine hoogvlakte aan de voet van de indrukwekkende bergen van de Sesvenna-groep, die het Engadin scheidt van het Val Müstair in het westen. Door zijn verstilde ligging wordt de plek ook wel als “Kraftort” beschouwd: een plek waar men een verhoogde positieve energie kan waarnemen. Ik ken het gebied van wandelingen in de zomer, maar nu was ik wel benieuwd hoe het er in de winter uitziet.

Lees verder

Scuol – Sur En: winters wandelen, maar in de voorjaarszon

12 maart 2022 / / 4 reacties

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

12 maart 2022

Langs de Inn en door het bos met de Skulpturen

Gisterochtend ben ik vanuit mijn Hotel Bären in Suhr bij Aarau verder gereisd naar mijn volgende bestemming: Scuol in het Unterengadin. Een stoptreintje bracht mij door een vriendelijk glooiend landschap opnieuw naar Zürich Hauptbahnhof; vandaar reed ik de mij zo bekende route langs het altijd weer boeiende Walensee meer, met aan de noordkant de steil oprijzende bergketen van de Churfirsten, waarvan de toppen bedekt waren met sneeuw. Na het overstappen in Landquart op “die kleine Rote“, de rode trein van de smalspoorlijn van de Rhätische Bahn voor mijn tocht naar het Engadin werd het uitzicht echt winters: in Prättigau, de regio waardoor de rivier de Lanquart stroomt, lag veel sneeuw; de bergen glansden wit in de zon. Vanuit de trein kon ik de zo karakteristieke en elegante Sunniberg brug tussen Küblis en Klosters zien liggen – het blijft een prachtig gezicht! Ook het uitzicht op het gebied rond het dorp Klosters was onverminderd mooi: dat had ik in de afgelopen tweeënhalf jaar niet meer gezien! Ik genoot er opnieuw van – nu zag ik het weer eens in de winter! Deze treinreis is altijd een feestje…

Lees verder

Zürich: langs het Meer en door de Nieuwe Botanische Tuin

11 maart 2022 / / 3 reacties

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

11 maart 2022

Flaneren in de voorjaarszon langs beelden en bomen

Voor het eerst in tweeënhalf jaar ben ik weer naar Zwitserland gereisd! Het had misschien wel eerder gekund, maar de Coronapandemie heeft mij daarvan afgehouden… Het voelde fantastisch om weer terug te zijn!

Gisteren, op 10 maart, bracht ik een mooie en interessante dag door in Zürich, de stad waar ik op 22 en 23 september 2019 ook was geweest: toen heb ik door de oude stad gewandeld en o.a. – weliswaar met het treintje – de “huisberg” van Zürich, de Üetliberg, bezocht. Bij mijn bezoek van gisteren had ik vanaf de promenade langs de rechteroever van het Meer van Zürich goed zicht op deze groene berg met zijn uitkijk- en televisietoren!

Lees verder

2022: een jaar vol nieuwe mogelijkheden!

17 januari 2022 / / 5 reacties

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

17 januari 2022

De zon schijnt – in de blauwe lucht, maar ook achter de wolken!

Vandaag is de dag die ook wel wordt aangeduid met “Blue Monday” – in het Nederlands is dat “Deprimaandag” geworden. De aanduiding straalt wel iets negatiefs uit: zo zou het kunnen zijn dat het uitvoeren van de in het begin van het nieuwe jaar gemaakte goede voornemens mislukt is, dat leuke dingen zoals vakanties en andere uitjes nog ver weg lijken…

Zelf ben ik positiever ingesteld: de zon schijnt altijd, wat er ook gebeurt en ongeacht hoeveel wolken er ook voor drijven. Tijdens mijn wandelingen, die in het afgelopen jaar door de Coronapandemie beperkt bleven tot Nederland, heb ik dat steeds weer mogen meemaken. Wel hoop ik dat ik in dit nieuwe jaar toch weer naar de Alpen kan afreizen om voort te gaan op de Via Alpina!

Hieronder volgt een impressie van de zon zonder, met of achter de wolken in de Lage Landen een jaar rond:

Het jaar 2021: een nieuwe start!

4 januari 2021 / / 1 reactie

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

4 januari 2021

2021: we hopen dat wandelen in de Alpen weer mogelijk zal zijn…!

De Via Alpina: de uitgebreide verzameling van langeafstandswandelwegen in de Alpen, waarvan de langste route door alle acht Alpenlanden loopt, van Triëst in Italië naar Monte Carlo in het Vorstendom Monaco. De Routes bestaan in totaal uit 342 dagetappes.

Sinds 2011 is er de officiële website over de Via Alpina. Geïnspireerd door dit project heb ik begin 2017 een website opgezet, “Pauline wandelt”, over de Via Alpina en wandelen in de bergen in het algemeen. 2021 zal het mijn vijfde wandeljaar in de Alpen worden!

Het jaar 2020 dat ik in mijn eerste blog van dat jaar de titel “Keep on moving in the Alps” meegekregen had, heeft voor de gehele wereld in het teken van de verwoestende en ontwrichtende COVID-19 pandemie gestaan: hierdoor was het – in ieder geval voor mij… – niet mogelijk gebleken om naar het Alpengebied te reizen en daar te wandelen en erover te berichten. En deze pandemie is nog niet onder controle…

Omdat ik niet weet wanneer ik weer real time in de richting van de Alpen kan gaan, heb ik een nieuw onderdeel in de website geïntroduceerd: “De Alpen en de Lage Landen”, te vinden in de menubalk. Ik zal hierbij dwarsverbanden tussen het Alpengebied en Nederland uitwerken – en er zijn er vele! Daarom hoop ik dat ook in dit jaar jullie, beste lezers, mij opnieuw willen volgen op deze reis! Ook hier geldt weer “De weg is een doel!“

De laatste vijf blogs worden – zoals steeds – aangegeven in de sidebar. Als jullie eerdere blogs over o.a. de Via Alpina willen lezen, klik dan a.u.b. hier: jullie worden naar de pagina “Archief op tot nu toe geposte berichten” geleid. Daar kunnen jullie het blog vinden dat jullie zoeken. Voor de overige reisverslagen (zoals over Nieuw-Zeeland en De Alpen en de Lage Landen) kunnen jullie hier klikken: dan komen jullie terecht op de pagina “Archief op overige reisverslagen”.

Met hartelijke groet,

Pauline

In het jaar 2020: hartelijk welkom

19 februari 2020 / / Geen reacties

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.

2020: “Keep on moving” in de Alpen…!

19 februari 2020

De Via Alpina: de uitgebreide verzameling van langeafstandswandelwegen in de Alpen, waarvan de langste route door alle acht Alpenlanden loopt, van Triëst in Italië naar Monte Carlo in het Vorstendom Monaco. De Routes bestaan in totaal uit 342 dagetappes.

Sinds 2011 is er de officiële website over de Via Alpina. Geïnspireerd door dit project heb ik begin 2017 een website opgezet, “Pauline wandelt”, over de Via Alpina en wandelen in de bergen in het algemeen. In het vierde jaar kan ik jullie zeggen dat ik nog steeds enthousiast ben over het wandelen op en rondom de Via Alpina! Daarom hoop ik dat ook in dit jaar jullie, beste lezers, mij weer willen volgen op mijn reis! “De weg is een doel!“.

De laatste vijf berichten worden – zoals steeds – aangegeven in de sidebar. Als jullie eerdere blogs willen lezen, klik dan a.u.b. hier: jullie worden naar de pagina “Archief” geleid. Daar kunnen jullie het blog vinden dat jullie zoeken.

Met hartelijke groet,

Pauline

« Oudere berichten Nieuwere berichten »

CATEGORIEëN

20210124_141223 aangepast
Schaduw van Pauline op de Drielsedijk in Arnhem-Zuid (24 januari 2021)

TAGS

© 2023 Wandelen in de bergen

Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑