De Via Alpina als leidraad

Op de bonnefooi door Trieste

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


10 mei 2018

Gisteren en vandaag…

Gisteren heb ik mijn eerste serieuze stappen op de Via Alpina, Etappe 1 van de Gele Route, gezet. Tot mijn teleurstelling was ik niet helemaal happy met die tocht: er waren mooie stukken bij, maar ik heb ook lopen dwalen over wegen in aanbouw onder de snelweg en over industrieterreinen. Over deze negatieve indrukken moet ik toch nog even nadenken – vrijdag ga ik weer verder, waar ik gisteren ben opgehouden: bij één van de nieuwe industrieterreinen tussen Triëst en Muggia…

Maar vandaag ben ik het hotel uitgestapt zonder een concreet plan of een plattegrond – om gewoon een eindje door de stad te wandelen. Het was mooi weer en ook nu was er zoals iedere dag een kleine groente- en fruitmarkt op het pleintje voor de St. Antoniuskerk. Hier is Hemelvaartsdag een gewone werkdag… De zee blijft trekken, dus ben ik opnieuw naar de zee gelopen voor een paar foto’s.

Triëst is een stad zonder een duidelijke structuur of stijl. Iedere periode heeft er iets eigens aan toegevoegd. Er is een heleboel lelijkheid, maar zijn ook wel mooie gebouwen en monumenten te vinden. Hieronder een kleine keuze:

Na enige tijd zag ik een wegwijzer naar de Universiteit van Triëst. Die heb ik gevolgd – steil bergop – naar een groot gebouwencomplex, dat hoog op een heuvel gelegen een prachtig uitzicht over de stad en de Golf van Triëst biedt. Het gonsde van de jonge mensen, die onder de arcaden zaten of op de trappen die naar het bordes leiden.

20180510_123218
Triëst: close-up van het Minervabeeld bij de Universiteit

Verder was er onderweg ook het nodige te zien aan flora – vooral groeiend op naar het zuiden gerichte muren:

… en fauna: een poster ter waarschuwing voor hersenvliesontsteking overgebracht door teken, een relaxmoment voor drie katten in een tuin en vele bonte kraaien die te snel waren om te fotograferen.

Bonte Kraai (corvus cornix)
nl.wikipedia.org/wiki

Het nadeel van zonder kaart achter je neus aan lopen is dat je ook wel eens ergens komt waar je niet thuishoort. Ik was op weg naar het Parco di Villa Giulia, ook weer hoog boven Triëst, maar ik kwam niet bij het park uit, maar bij een kasteelachtig gebouw met een school – op privé-grond. Ik ben weer weggegaan, maar onderweg had ik wel weer iets interessants gezien: de Tram van Opicina, een spoorverbinding uit 1902, deels tram, deels kabeltrein (op het steile stuk). Helaas is deze historische tramlijn, Lijn 2, buiten dienst gesteld (vanwege een ongeluk in augustus 2016) en vervangen door een gewone bus. Er is een aantal haltes, waarvan er ééntje bij die school. Daar staan enkele wagons, dus had ik de kans om een paar foto’s te maken.

20180510_130559
Triëst: een steil deel van het traject van de Tram di Opicina

Hierna ben ik met de gewone bus teruggekeerd naar de stad. Vandaag was weer een mooie dag – morgen ga ik met hernieuwde moed verder op de Via Alpina met Etappe B1 Muggia–Premuda Hut!

2 reacties

  1. Erik

    Veel verrassingen op je tocht, veel plezier nog

  2. Wouter

    Dank voor je leuke verslag. We gaan vandaag Muggia maar eens verkennen. En vroeg, op jouw aanraden ?.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

© 2024 Wandelen in de bergen

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑