In 2023 is het eindontwerp van de vernieuwde langeafstandswandeling Via Alpina gepubliceerd op het wandelplatform Outdooractive (te vinden onder die link). De nieuwe website van de Via Alpina 2024 is in april 2024 gelanceerd.
Hieronder volgt de uitwerking van Etappes 1 tot en met 57 van de Via Alpina 2024: van Triëst (Muggia) in Noordoost-Italië naar Sücka in het Vorstendom Liechtenstein. Voor Etappes 58 tot en met 116 (van Sücka in het Vorstendom Liechtenstein naar Monte Carlo in het Prinsdom Monaco a.u.b. hier klikken!
Opmerking: de etappe-aanduiding en de details komen uit de officiële website van Outdooractive, waar de gehele langeafstandswandeling wordt beschreven. Door te klikken op de hyperlink van de etappe komt u uit bij de op deze website uitgewerkte etappes. Wat onder het kopje “Meer informatie over deze etappe” staat is mijn inbreng! Dit kan ook informatie zijn uit de officiële website van de oorspronkelijke Via Alpina, zoals een korte beschrijving van de etappe (door mij in het Nederlands vertaald) als dit wat toevoegt.
Meer informatie over deze etappe
nl.wikipedia.org/wiki
Lees a.u.b. de blogs over Triëst en omgeving van 7 mei 2018, 10 mei 2018, 27 april 2019, 28 april 2019 en 1 mei 2019. Over deze etappe en Muggia en de omgeving gaan de blogs van 8 mei 2018 en 11 mei 2018.
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“De Route start op de Piazza Marconi in Muggia, gaat dan bergop door het dorp Santa Barbara; zij gaat dan op deze eerste etappe in de richting van Rabuiese en het bos van Vignano en vervolgens bergop door het dal van de Rio Ospo. Opnieuw stijgend loopt zij naar Caresana en San Dorligo della Valle om bij de Premada Hut aan te komen.“
Meer informatie over deze etappe
nl.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Vanaf de Premuda Hut gaat men door het Rosandra Dal tot aan Draga S. Elia en Pese, aan de grens tussen Italië en Slovenië. Men loopt aan de Sloveense kant langs de grens tot aan de berg Kokoš, en vervolgens bergafwaarts naar Lipica, beroemd om de elegante schimmelhengsten, de Lipizzaners. De tocht gaat verder door het Karstgebergte met voor dit gebied kenmerkende brede slenken en het milde klimaat.“
Meer informatie over deze etappe
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Vlakbij zijn de wereldberoemde Grotten van Škocjan, die tot de mooiste ter wereld behoren en die door de UNESCO tot Wereldnatuurerfgoed zijn verklaard. Op deze volkomen vlakke etappe loopt men door de wereld van de Karst met vele bergweiden en bossen. De vroeger talrijke weilanden raken nu steeds meer overgroeid. De invloed van de zee op het klimaat en de begroeiing is nog steeds erg sterk.“
Meer informatie over deze etappe
commons.wikimedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Nu komt de eerste klim van meer dan 1.000 meter naar de berg Nanos. Men loopt over een plezierige bosweg en in het hoger gelegen gedeelte over prachtige weiden met uitzicht over het lagergelegen heuvellandschap. Over de bergkam van de Nanos komt men weer het dal en bereikt men door twee aardige dorpen de Grot van Predjama met de Predjamski Burcht, een bezienswaardigheid van bijzondere natuurhistorische betekenis.“
Meer informatie over deze etappe
en.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“De etappe gaat door een met bos bedekt gedeelte van de Karst met talrijke karstkenmerken. Voortdurend ontdekt men dolines (zinkgaten) in de bermen, maar ook karstgrotten, karstpijpen en nauwelijks aanwijsbare verhogingen in het landschap. Tijdens een prettige wandeling klimt men ongemerkt naar de meer dan 1.000 meter hoge berg Javornik en daalt men aan de andere kant weer af naar Črni vrh.“
Meer informatie over deze etappe
commons.wikimedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“De korte en vlakke etappe gaat door het berglandschap van Idrija. Daar kan men in westelijke richting de uitgestrekte bossen van Trnovski zien en genieten van de aangename beschutting van de bossen waar men doorheen komt. De tocht eindigt met een steile afdaling naar Idrija. Dit is een van de oudste steden van Slovenië, bekend om haar kwikmijnen, Idrija kant en waterkeringen (klavži).“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Op deze etappe leert men de regio rond Idrija kennen en komt in het Cerkljansko bergland. Na een steile klim volgt een plezierige wandeling door het gebied dat rijk is aan bossen en weiden langs talrijke boerderijen, kerken en dorpen. Men loopt langs de hellingen van de Idrijca rivier over een asfaltweg, dus is voorzichtigheid geboden.“
Meer informatie over deze etappe
commons.wikimedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“De Route loopt door het heuvellandschap van het Cerkljansko bergmassief, aanvankelijk over een straatweg, langs beboste en met gras begroeide hellingen. De straatweg stamt uit de tijd na de Eerste Wereldoorlog, toen dit gebied aan Italië toebehoorde. Daarna bezoekt men het Partizanenziekenhuis Franja, dat in de Tweede Wereldoorlog een belangrijke rol heeft gespeelt. Aan het slot van deze etappe beklimt men over weidse graslanden en bossen de berg Porezen.“
Meer informatie over deze etappe
en.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Deze etappe leidt in het hooggebergte van de Julische Alpen, naar de Spodnje Bohinjske Bergen, waarvan men de kam voor zich ziet opdoemen. Na een op sommige plekken steile afdaling door het bos, klimt men weer naar de bergkam en ziet de talrijke skipisten onder aan de Kobla Berg. De Berg Črna prst (“Zwarte Vinger”) biedt mooie vergezichten en toont weelderige alpenflora. Men bevindt zich in het Triglav Nationale Park!“
Meer informatie over deze etappe
en.wikipedia.org/wiki
Hier volgt geen beschrijving van Etappes 10a en 10b van de Via Alpina 2002, omdat in de Via Alpina 2023 de route op dit punt is gewijzigd.
Meer informatie over deze etappe
en.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Deze etappe leidt door de wonderschone wereld van de bergmeren. Daarvan zijn er officieel zeven, maar toch kunnen er door het jaar heen nog andere, kleinere meertjes en poelen ontstaan. In het dal is de alpine dieren-en plantenwereld ruim vertegenwoordigd. Men klimt naar de Nu Kalu pas. Aan het begin van het dal stond vroeger een Almhütte. Men loopt verder door het dal tot aan de Hut bij het Dvojno Meer.“
Meer informatie over deze etappe
nl.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Bij deze etappe doorkruist met het dal van de Triglav meren tot aan het einde. Hoewel de route aan het einde van het dal niet langs de twee hoogstgelegen meren komt, kan men deze toch bezoeken. Over steile bergruggen beklimt men de Hribarice berg. Daar strekt zich een weidse hoogvlakte uit, die vooral in de winter graag wordt bezocht door toerskiërs. In het dal trekt de weelderige planten- en dierenwereld de aandacht van de wandelaar.“
Meer informatie over deze etappe
en.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Op deze etappe laat men voorlopig het kalkhooggebergte van de Julische Alpen achter zich. Over een voormalig pad van het Italiaanse leger daalt men in het gletsjerdal Zadnjica af. Door mooie bossen en weiden omringd loopt men over de dalbodem. Aan het einde brengt men in Trenta een bezoek aan het Informatiecentrum van het Triglav Nationale Park, dat bijzonder interessant en zeker de moeite waard is!“
Meer informatie over deze etappe
en.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Op deze etappe loopt men eerst door het dal van Trenta tot aan de bron van de Soča rivier. Dan komt een klim naar de hoogstgelegen bergpas van Slovenië, de Vršič. Daarna beklimt men de berg Sleme met mooie panorama’s. Op de Sleme zijn talrijk kleine meertjes. Men bewondert het beneden gelegen Tamar dal en aan de overkant de machtige bergwanden van de Jalovec en de Mojstrovka. Dit is een van de mooiste etappes!“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Men begint in het gletsjerdal van Planica en loopt door bossen en onder indrukwekkende bergtoppen langs naar de springschansen in Planica. Men steekt de skipistes over, gaat door Podkoren en klimt naar de Wurzenpas. Men is dan al in de Karawanken. Vervolgens daalt men af naar de Seltschacher Alm en komt aan bij het Drielandenpunt in Ofen (1.509 meter), waar Slovenië, Italië en Oostenrijk samenkomen.“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“De route loopt langs de Oostenrijks-Italiaanse grens door een indrukwekkend bosgebied. Telkens heeft men vanuit het bos mooie doorkijkjes naar de westelijke Julische Alpen en de Dobratsch in het noorden. Het laatste stuk gaat door het almenlandschap van de Achomitzer Alm, Maria Schnee en tot slot de Feistritzer Alm.“
Meer informatie over deze etappe
www.bergwelten.com
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Vanaf de Feistritzer Alm loopt de weg naar het westen een flink stuk op Italiaanse grondgebied. Pas bij de herberg Starhand bereikt men Oostenrijk weer. Na het dichte bos vormt het almenlandschap van de Dellacher Alm en de Egger Alm met de Egger Alm See een welkome afwisseling.“
Meer informatie over deze etappe
en.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Al snel na de Egger Alm krijgt men een heerlijke uitzicht over het Gaildal en het Kreuzeckmassief. Het traject gaat een stuk over Italiaans grondgebied en loopt over een oude militaire weg. Na een dicht bos komt men op het almenlandschap van de Garnitzenalm en de Warschiger Alm, waar ook de eerste skipisten van Sonnenalpe Nassfeld zijn.“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Onderweg van Nassfeld naar de Dr. Steinwender Hut ziet men steeds weer sporen van verleden. Oude militaire wegen en bergforten uit de Eerste Wereldoorlog herinneren aan het zwaarbevochten grensgebied. Los hiervan is het geweldige alpine landschap bepalend voor deze etappe. Wel moet men bij slechte weersomstandigheden, als er bijvoorbeeld sneeuw ligt, voorzichtig zijn.“
Meer informatie over deze etappe
fr.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Over het almengebied van de Obere Bischofalm leidt de route over de 2.167 meter hoge Köderkopf, van waar men een geweldig mooi uitzicht heeft. Na deze klim gaat het bergaf over alpiene weiden en later door een met voornamelijk kromgegroeide, dwergachtige elzen begroeid gebied naar de Obere Tschintemuntalm. Een oud oorlogskerkhof getuigt eens te meer van de onzinnigheid van oorlog, die alleen maar verliezers kent.“
Meer informatie over deze etappe
commons.wikimedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Men begint aan een wat kortere etappe: het eindpunt is de Wolayersee Hut, prachtig gelegen aan het Meer van Wolayer. Bij de Valentintörl slaat men af naar de Hohe Warte, met 2.780 meter de hoogste bergtop van de westelijke Karnische Alpen. Andere bergtoppen bieden ook een prachtig uitzicht op de Wolayersee, zoals de Frauenhügel. Men vindt in haar bergflanken vele loopgraven uit de Eerste Wereldoorlog.“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Vanaf de Wolayersee Hut tot aan het Hochweisshaus leidt de Via Alpina de wandelaar over de Italiaanse kant van de bergkam. Bij de Giramond Pas steekt men de grens over. Over alpenweiden en door open bergbossen loopt men langs de berghelling met niet al te grote hoogteverschillen naar het Hochweisssteinhaus.“
Meer informatie over deze etappe
commons.wikimedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Vanaf het Hochweisssteinhaus loopt de Via Alpina hoofdzakelijk op Italiaans grondgebied naar de Porze Hut. Op de hoogteweg komt men steeds weer oude overblijfselen uit oorlogen tegen. De etappe is hoogalpien en verloopt al vanaf de Luggauer Törl voornamelijk op een hoogte van meer dan 2.200 meter. Men moet vooral letten op goede weg- en weersomstandigheden!
Een gemakkelijkere variant (zwaarte II wandeltijd: 8h30 afstand 25 km):
Hochweisssteinhaus – Hochalpljoch – Weg 134 Mga.Chivion – Weg 170 Mga.Chiastellin – Mga. Manzón – Mga.Cecido -Mga. Campobon – Almstrasse Tilliacher Joch – Porze Hut.“
Meer informatie over deze etappe
commons.wikimedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Vanaf de Porze Hut loopt men in voornamelijk hoogalpien terrein langs de Fillmoor-Standschützen Hut, waar men even kan pauzeren, naar de Obstansersee Hut. De weg gaat in het begin onder de steil oprijzende wanden van de Porze door naar boven naar de Heretriegel en door het moerassige terrein van het Obere Stucken meer, dat in de zomer tot 19 graden warm kan worden.“
Meer informatie over deze etappe
www.summitpost.org
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Vanaf de Obstansersee Hut leidt de Route aanvankelijk over rotsachtig terrein met bosschages van bergdennen. Tot aan de Sillaner Hut moeten enkele bergtoppen beklommen worden, zoals bijvoorbeeld de Eisenreich, die met 2.665 meter het hoogste punt van de Karnische Höhenweg vormt. Over de Schöntalhöhe en de Demut bereikt men de Hochgränten Pas, waar een militair ereveld is.“
Meer informatie over deze etappe
en.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Vanaf de Sillaner Hut neemt men de Karinthische Höhenweg naar de kabelbaan Helm. Deze dient als hulp bij het afdalen naar Sexten. Een prachtige hoogteweg door de Dolomieten voert door een bos tot aan de Talschlusshütte in het Fischleintal (ca. 1.540m). Men volgt de weg naar Bödenalpe, dicht bij het eindpunt van deze etappe. Van Talschluss tot de Drei-Zinnen-Hütte moet men bijna 900 meter omhoogklimmen.“
Meer informatie over deze etappe
commons.wikimedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Vanaf de Drei-Zinnen-Hütte (2.405 m) loopt de Via Alpina naar het westen langs de Weg nr. 102 in de richting van Höhlensteintal. Voorbij het restaurant Drei Zinnen Blick steekt men het dal over en gaat men de Weg nr. 34 op naar de pas van de Strudelkopfsattel op 2.200 meter. Deze weg is op enkele plaatsen gevaarlijk en daarom ook met touwen of kabels gezekerd. De laatste meters op deze Etappe leiden vanaf de pas naar beneden naar de Dürrensteinhütte.
Er is een gemakkelijkere variant (zwaarte I): vanaf de Schluderbach in het Höhlensteintal loopt men over de oude legerweg in 2½ uur naar de Dürrensteinhütte.“
Meer informatie over deze etappe
commons.wikimedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Vanaf de Plätzwiese (ca. 2.000 meter) loopt een bergpad (nr. 3a) langzaam omhoog tot op de Gumpalboden. Steeds de aanduiding nr. 3 volgend slingert de Via Alpina langs rotswanden en puinhellingen van de Hohe Gaisl naar de hoger gelegen Rossalm (2.142 meter). Van daaruit volgt men een karrespoor naar de “Ofen”, buigt vervolgens af richting zuiden naar de Cocodainscharte en loopt langs de grens van het Natuurpark tot aan het eindpunt van de etappe.
Een gemakkelijkere variant (zwaarte I): Vanaf de Plätzwiese in noordwestelijke richting door het Stolla dal naar beneden lopen. Ongeveer bij de Alpenherberg Brückele naar links afbuigen en dan de 600 hoogtemeters tot aan de Obere Ross Hut omhoog lopen, waar men weer op de Via Alpina aansluit.“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Over de Törlscharte vlak bij de Seekofel Hut (2.327 meter) daalt men in oostelijke richting af naar het “Nabige Loch” en van daaruit tot aan de Pragser Wildsee tot ca. 1.500 meter; men bevindt zich nu op een etappe van de Dolomietenwandelroute nr. 1. Nu loopt men 12 km door het vlakke land van het Pragser dal tot aan Welsberg. Daar kan men de bus nemen naar het eindpunt van deze etappe in het Gsieser dal.“
Meer informatie over deze etappe
commons.wikimedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“De etappe begint in St. Martin in Gsies, loopt door tot in het diepst van het Karbach dal en gaat dan door in het Antholzerdal. De Kar- en de Hundsbach volgend bereikt men de Ochsenfelder Almen. Met de Weg nr. 42 komt men over de Grüblscharte (2.394m) uit bij de Grüblalm in Antholz. Vandaar gaat men verder over de bosweg nr. 9 resp. nr. 1 naar Mittertal, het eindpunt van deze etappe op ca. 1.250 meter.“
Meer informatie over deze etappe
commons.wikimedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Vanaf Antholz (1.240 m) leidt de weg eerst door het bos onder de ruige en zeer steile rotswanden van de Magerstein door naar boven; men klimt met vele haarspeldbochten de steile puinhellingen op tot men bij een kleine, gezekerde gletsjerspleet aankomt en kort daarop bij de Gemsbichl Pas (1.260m). De Riesenferner Hut is niet ver meer.“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Deze etappe gaat van de Rieserferner Hut (2.791m) tot in het gebied van de Tauferer Boden. Over de “Erlanger Weg” nr. 3 gaat men door het gehele Gell dal tot op de vlakke bodem van het dal. In het Rein dal loopt men 3 km over de straatweg tot aan Rein op ca. 1.600 meter. Eindpunt van de etappe is echter het dorp Ahornach, dat men over een met nummer 10 aangegeven onverharde weg bereikt.“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Men verlaat het dorp Ahornach over de weg met de markering nr. 6 en wandelt in noordwestelijke richting over de verharde weg naar het dalstation. De klim naar de Speikboden wordt door een gondelbaan vervangen. Vanaf de Michlreis-Alm op 1.960 meter gaat men te voet verder: steeds op een hoogte boven de 2.200 meter over de gedeeltelijk geplaveide “Kellerbauerweg” naar de Nevesjoch/Chemnitzer Hut (2.420m).“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Vanaf de Nevesjoch (2.405m) leidt de Weg nr. 1 met een wijde boog naar de Edelraut Hut aan de tegenoverliggende zijde van het dal, waarbij men steeds rond de 2.500 meter hoogte blijft. De 8 km lange “Neveser Höhenweg” is op sommige punten gezekerd (bij het oversteken van beken) of bestraat. Vanaf de Hut aan de Eisbruggjoch daalt men over 1.000 hoogtemeters via de “Pfunderer Höhenweg” naar het dal af, naar Dun (Pfunders/Fundres op 1.468 meter).
Een gemakkelijkere variant (zwaarte I): Vanaf de Nevesjoch over Weg nr. 24 ca. 550 hoogtemeters afdalen naar het stuwmeer van Neves, dan 700 hoogtemeters klimmen naar de Edelraut Hut aan de tegenoverliggende zijde van het dal (met nr. 26 aangeduid).“
Meer informatie over deze etappe
www.sentres.com/de
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Vanaf Dun (1.468m) loopt men in noordwestelijke richting het verloop van de Weitenbergbach. Na het oversteken hiervan leidt een onverharde weg naar boven naar de Engbergalm. Dan gaat het verder over Almmatten en langs bergflanken naar het Meer van Grindler. Vlak daarbij ligt de Glieder Pas. Over een slecht stuk weg daalt men 900 hoogtemeters af naar het Unterberger dal om vanaf daar weer naar het Pfitscher-Joch-Haus (2.275m) te klimmen.“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Vanaf de Pfitscher Pas loopt men door het wonderschone dal van Zamser Grund tot aan het stuwmeer van Schlegeis. Het is meestal erg druk bij deze toeristische bestemming, maar eenmaal de stuwdam gepasseerd wordt het rustiger. Langs de Breitlahner gaat de Via Alpina over de Themaweg “Lass’ dir erzählen”, die vele in vergetelheid geraakte bijzonderheden over het Zillertal aan het licht brengt.“
Meer informatie over deze etappe
commons.wikimedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Vanuit Ginzling wandelt men gemoedelijk over de weiden vanuit het Zemm dal over de Themaweg “Lass’ dir erzählen… von Karlsteg naar Breitlahner”, langs het restaurantje Gamsgrube en de herberg Karlsteg. Men loopt verder over een smalle bosweg naar boven naar Finkenberg-Dornau. Daar gaat het educatieve pad “Glocke” door een beukenbos, een zeldzaamheid in de Centrale Alpen!“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Na de laatste twee gemakkelijke etappes volgt nu een wat langere met als eindpunt de Rastkogel Hut op 2.117 meter. In het begin loopt de weg langs de hellingen van de berg Penken omhoog. Steeds weer door kleine groepjes huizen, over weiden en door bossen bereikt men de plaats Morbach, waar de klim naar de Rastkogel Hut begint.“
Meer informatie over deze etappe
commons.wikimedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Ditmaal een gemakkelijke wandeling over alpenweiden en door gemengd bergbos. Langzaam bergaf gaat de weg vanaf de Rastkogel Hut naar Hochfügen en vandaar in een slechts lichte klim naar de Loas Pas. Vanaf hier is de klim naar de Kellerjoch Hut normaalgesproken nog op dezelfde dag mogelijk.“
Meer informatie over deze etappe
nl.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Nu volgt een etappe met vele vergezichten naar het eindpunt Schwaz, de Zilverstad. De klim naar de Kellerjoch Hut is nogal steil, maar de gezellige hut heeft alles te bieden wat het “wandelhart” begeert. Ofwel via de Alte Kellerjoch Hut of ook de bergkam volgend over Kreuzjoch en Gratzenkopf komt men in de stad Schwaz, die door de zilvermijnen beroemd is geworden.“
Meer informatie over deze etappe
nl.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Met het oversteken van de Inn verandert de ondergrond van silicaat naar kalk. Dat is duidelijk te merken zodra men het Alpenpark Karwendel binnenloopt. Het gesloten bos maakt boven de boomgrens plaats voor bergdennen en het terrein wordt steeds rotsiger. Men bereikt de Lamsenjoch Hut aan de voet van de overweldigende Lamsenspitze.“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Deze etappe gaat door het hart van het Alpenpark Karwendel, en biedt een schitterend uitzicht op het Meer van Achen. De nabijheid van de Lalidere Wände is indrukwekkend. De weg van de Lamsenjoch Hut tot de Lamsen Pas is wat gevaarlijk; men moet vast ter been zijn en geen hoogtevrees hebben. De Grosse Ahornboden nodigt uit tot een gemoedelijke pauze.“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Vanaf de Falken Hut leidt de weg over de alpenweiden naar beneden naar de romantische Ladisalm en de Kleine Ahornboden, waar het monument voor Hermann von Barth staat. De grote esdoorns en de fontein nodigen uit om nog even te blijven, maar niet te lang, want de weg naar het Karwendelhaus en de afdaling naar Scharnitz is nog lang.“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Een met recht veeleisende en lange etappe staat op het programma. Het eerste deel behelst de overgang in de Leutasch over de 1.495 meter hoge Pas, de Hoher Sattel. Het tweede deel van de etappe heeft een hoogalpien karakter. De klim naar de Meiler Hut is steil en gaat door ruw terrein, karakteristiek voor het Wettersteingebergte.“
Meer informatie over deze etappe
commons.wikimedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Na de vorige toch echt inspannende etappe mag men zich nu verheugen op een gemakkelijke tour die in het algemeen bergaf gaat. De indrukken van het landschap die men, nu men in het hart van het Wettersteingebergte loopt, mag meenemen, zijn groots.“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Dit wordt een schitterende etappe, rijk aan contrasten. Eerst gaat men bergop tot aan de overgang van de kale Zugspitzplatte, waar men over de Gatterl naar de Oostenrijkse kant gaat. Onder de indrukwekkende Wetterwand langs wandelt men over de graslanden naar het Meer van Seeben en naar de Coburger Hut.“
Meer informatie over deze etappe
nl.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Tijdens deze etappe wisselt men van het Wettersteingebergte naar de Lechtaler Alpen, waarbij het punt van overgang weinig spectaculair in een gemengd bergbos ligt. Van Biberwier gaat men door het bos nog een keer een flink stuk bergop naar de Wolfratshauser Hut.“
Meer informatie over deze etappe
nl.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Ver weg van de hectiek rondom de Fern Pas loopt men in deze etappe door het afgelegen en rustige Berwanger dal. Na de afdaling vanaf de Wolfratshauser Hut volgt een gemoedelijke wandeling zonder noemenswaardig hoogteverschil tot aan Weissenbach am Lech.“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Deze etappe wordt beheerst door het Tiroler Lech dal, het laatste wildwaterlandschap in Europa waar de rivier de Lech vrij zijn weg kan zoeken zonder menselijk ingrijpen, een Natura 2000 gebied en Natuurpark. Men laat de uitgestrekte grintbanken van de Lech achter zich en loopt door schilderachtige ooibossen het Schwarzwasser dal in, dat de poort vormt tot de Allgäuer bergwereld, waar de Hochvogel boven alle andere bergtoppen uitsteekt.“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Deze etappe wordt een mooie wandeling: van alpien tot gemakkelijk. Niet alleen dat men alle belangrijke toppen van de Allgäuer Alpen, zoals de Schneck en de Höfats, kan bewonderen, maar men komt ook nog twee andere Routes van de Via Alpina tegen. Men volgt het traject van de Paarse Route tot aan de Schönberg hut en vlak voor Oberstdorf komt men op de Gele Route.“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Deze lange etappe begint in ieder geval erg rustig: van Oberstdorf loopt men in zuidelijke richting langs de Lorettokapel naar de Skispringschans, een van de grootste skispringstadions ter wereld. Pas vanaf Bigsau wordt de weg steiler en komt men bij het prachtige meer, de Guggersee, waarin de omliggende bergen zich spiegelen.“
Meer informatie over deze etappe
nl.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Het laatste deel van de Allgäuer Alpen is tevens een van de mooiste. Het biedt spectaculaire vergezichten over de Allgäuer hoofdbergkam, van de Trettachspitze tot aan de Biberkopf, de wild-romantische Koblat en op de meest markante top van Allgäu, de Widderstein.“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Na de ruige bergwereld van de Allgäuer Alpen biedt deze etappe een eerste voorproefje van het lieflijke, groen heuvellandschap van het Grosse Walsertal en van het westelijke Lechquellengebergte. Langs de route staat een laatste rotsig bastion, de Hochkünzelspitze, voordat men het hooggebergte verlaat.“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Het verloop van de Via Alpina komt helemaal overeen met de zogenaamde “Walserweg”. Meestal licht dalend volgt men het riviertje de Lutz over weiden en door gemengd bergbos en ooibos, die sinds hun ontstaan grotendeels onaangetast zijn gebleven. De kleine idyllische plaatsjes met de mooie boerderijen nodigen tot pauzeren uit.“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Over Thüringerberg, de plaats die altijd al als hoofdtoegang tot het Grosse Walsertal aangeduid wordt, omdat hier alle wegen van Schnifis, Bludesch en Thüringen samenkomen, bereikt men Feldkirch, Feldkirch is de meest westelijke stad van Oostenrijk; de stadswijk Schattenburg heeft het meest authentieke middeleeuwse stadsbeeld van Vorarlberg.“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Bergweiden met veel uitzicht, schaduwrijke bergbossen met naald- en loofbomen en de hoogteweg over de Sarojaalpe staan op het programma. Overnacht wordt al op de Liechtensteinse kant, in de Gafadura Hut, die men in een half uur vanaf de Sarojaalpe kan bereiken.“
Meer informatie over deze etappe
de.wikipedia.org/wiki
(Vertaalde) inleiding tot deze etappe zoals in de website van de Via Alpina 2002 opgenomen:
“Deze klassieke bergtocht voor wandelaars die vast ter been zijn tussen de gezekerde in de rots gehouwen paden zal men nooit vergeten. Het prachtige uitzicht op de Rätikon, op de bergen van Zwitserland en het Vorarlberg en de blik naar beneden naar de dorpen langs de Rijn tot aan het Bodenmeer zijn adembenemend. Dit geldt ook voor de indrukwekkende flora van dit type gebergte.
Een gemakkelijkere variant (zwaarte II): de Fürstensteig kan worden vermelden door de wandelweg over Bargella (1.742m) naar Helwang (1.937m) te nemen.“
Geef een reactie