De Via Alpina als leidraad

De woeste Dala en het kalme thermaalwater: over de kracht van water

Om de kaart te vergroten a.u.b. op het vakje in de linkerbovenhoek klikken! De grotere kaart opent op een nieuwe pagina.


27 juni 2018

De Dala Schlucht en de Walliser Alpentherme

De rivier de Dala is in Leukerbad alom aanwezig: zij komt vanuit de gletsjergebieden ten noordoosten van Leukerbad, bij de Majinghorn (3.054m) en de Torrenthorn (2.997m) door een diepe kloof naar Leukerbad, waar ze enigszins kalmer door het dal naar de Rhône stroomt. Dat gedeelte van de Dala heb ik gisteren kunnen ontdekken tijdens mijn wandeling over de Natur- und Kulturweg.
De bovenloop van de Dala is mogelijk nog ruiger en spectaculairder: daar is de zgn. Thermalquellen-Weg die overgaat in de Thermalquellen-Steg. Die gehele route heb ik eergisteren, maandag 25 juni, gelopen. Vandaag heb ik een bezoek gebracht aan een van de vele termaalbaden in Leukerbad, de Walliser Alpentherme. Deze wordt gevoed uit de St. Lorenz bron.

De Thermalquellen-Weg begint op de Dorfplatz in Leukerbad en gaat langs de loop van de Dala stroomopwaarts. Er staan op verschillende punten informatiepanelen in het Duits en het Frans. Op één hiervan staat ook een schematische voorstelling van de loop van het water, dat – naar men heeft onderzocht – er 40 jaar over doet om van regendrop of sneeuwvlok tot thermaal water te worden. Ook aan de bronnen worden eisen gesteld. Thermaal bronnen moeten een minimale constante temperatuur hebben van 20ºC, terwijl minerale bronnen een minimum gehalte aan opgeloste minerale bestanddelen van 1000mg per liter water moeten hebben. In Leukerbad varieert de temperatuur per bron tussen de 31ºC en de 51ºC – de St. Lorenz is de warmste bron.

20180625_143721
Leukerbad: op een van de infopanelen staat hoe de watercirculatie is

De Thermalquellen-Steg begint over een pad van metalen roosters met kabels aan de waterzijde die op vier meter hoogte boven de Dala aan de rots zijn bevestigd en daarmee een spectaculair beeld geven van de waterloop met al zijn versnellingen en bochten.

20180625_122131
Leukerbad: uitzicht vanaf het begin van de Thermalquellen-Steg naar het westen

De Dala heeft zich door de kracht van het water een weg gevreten door het zachte gesteente. Daarom verloopt haar bedding zo grillig. Ook stroomt er hier en daar mineraal water uit de rotsen: er zijn dan verkleuringen in het gesteente te zien.

20180625_122657
Leukerbad: hier komt mineraalwater uit de rots

De Thermalquellen-Steg gaat verder en verder. Ook hier zijn overhangende rotsen die het zonlicht tegenhouden. Dan komt het moment waarop de Dala moet worden overgestoken met een hangbrug die nogal meebeweegt… Met toch wel een beetje kloppend hart ben ik zo voorzichtig mogelijk de brug overgestoken, zodat de uitslag van de brug zo minimaal mogelijk zou blijven. Onder me kolkte het water met enorm kabaal… Indrukwekkend, die energie die op dit punt al vrijkomt: hoe zal dat straks bij de echte waterval zijn?

Na nog een paar trappen te zijn opgeklommen kregen we weer een schouwspel te zien. Ook hier was de kracht van water niet alleen voelbaar, maar ook zichtbaar: in de loop der eeuwen heeft het water een kom uitgeslepen bij het nemen van de bocht! De verweerde stronk van een langgeleden omgezaagde boom stond in de zon.

Verder omhoogklimmend hoorde ik de waterval eerder dan ik hem zag: met donderend geraas stort zich het water naar beneden. Ook hier voelde ik heel veel energie vrijkomen: het was “ontzagwekkend”. Het begin van de waterval was niet goed te zien, maar dat voegde ook wel wat toe aan de beleving van het krachtenspel!

Daarna koos ik een route die met een grote boog over de alpenweiden weer terug zou gaan naar Leukerbad. Het was prachtig weer, maar wel met veel wind. Hier was de bloemenweelde in vergelijking met de begroeiing rond de Daubensee waar ik zondag was, helemaal “over de top“! Een grote solitaire Gele Gentiaan (Gentiana lutea) – en later nog een heel veld vol daarvan! – en op een vochtige weide één enkele veenpluis (Eriophorum angustifolium), dat stond te wapperen in de wind. Ik zag ook een heel veld met orchideeën. Het kon allemaal niet op!

20180625_135042
Leukerbad: een veld vol orchideeën

Verder lopend over een gemakkelijk pad in de zon kwam ik een bocht om en zag dat hier een lawine doorheen geraasd was tot in het dal van een zijstroompje van de Dala: het bruggetje was weg, de kanten van het dalletje waren erg steil en gladgeslepen door de kracht van de lawine. De looproute was aangegeven met rood-wit lint. Ik had gedacht dat ik mijn moed niet nogmaals hoefde aan te spreken die dag, maar ik had het mis: met moeite en wat angstig glijden bereikte ik de keiharde, verijsde sneeuwlaag, die groezelig was van aarde en takjes die de lawine had meegesleurd. Ook dit maakte de kracht van de natuur voelbaar!

Na deze hindernis verliep de terugweg naar Leukerbad verder voorspoedig.
Vanochtend besloot ik dat het eens tijd was voor een beetje wellness: het dichtst bij mijn hotel is de Walliser Alpentherme, een paleisachtig, maar modern badhuis dat het heerlijk warme water uit de St. Lorenz bron betrekt die boven komt op de Dorfplatz vlakbij. Er waren niet veel mensen, want het hoogseizoen moet nog beginnen. Wat een luxe om naar buiten te kunnen zwemmen en dan van dat mooie uitzicht op de bergen rond Leukerbad te genieten. Ik ben dan ook binnen even weggedommeld, terwijl ik in zo’n gemakkelijke loungestoel lag en naar het met lammergieren beschilderde blauwe-lucht-plafond keek…

Na het baden ben ik gaan lunchen in een van de eetgelegenheden in het stadcentrum: Restaurant Walliser Kanne. Daar koos ik de “Gemmi-Schnitten“: twee sneden brood met ham en spek ertussen, gehalveerde abrikozen erop en met kaas eroverheen uit de oven. Het gerecht werd opgediend in een gietijzeren schaaltje en leek onschuldig. Toch bleek de kaas “blaartrekkend” heet te zijn en was het brood voor het bakken in witte wijn gedrenkt. Lekker was het zeker! Een goede Pinot noir maakte het maal compleet.

Na deze rustdag wil ik morgen weer verder gaan op de Via Alpina: Etappe R98, Gampel/Steg naar Leukerbad!

3 reacties

  1. Paul Steijvers

    Mooie tocht Pauline en goed om een dagje rust /baden in te lassen. Heerlijk 🙂

  2. Ingrid Maan

    Roept weer een mooie herinnering op, die prachtige Schlucht met waterval: mijn 45ste verjaardag; de laatste vakantie waarin wij mijn ouders hebben meegenomen. Wat hebben ze ervan genoten! Nu voor mij een zeer waardevolle herinnering. Dankjewel voor de mooie foto’s! Veel plezier!

  3. Driekus

    Hoge bergen Diepe dalen dat is het leven.
    Nog veel plezier.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

© 2025 Wandelen in de bergen

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑